التقا

'elteqā

۱. دیدار کردن؛ یکدیگر را دیدن.
۲. به‌هم رسیدن؛ برخورد کردن.
⟨ التقای ساکنین: در نحو عربی، کنار هم قرار گرفتن دو حرف ساکن در یک یا دو کلمه.

برخورد، تلاقی