انجدانلغتنامه دهخداانجدان . [ اَ ج ُ ] (معرب ، اِ) معرب انگدان است و آن را بعربی حلتیت و بیح آنرا اصل الانجدان خوانند . (برهان قاطع) (آنندراج ). در لغت طبری کلوپر گویند. (از انجمن آرا). گیاهی از تیره ٔ چتریان که علفی است و پایا میباشد. این گیاه در اکثر صحاری ایران فراوان است . ارتفاعش <span cla
انجدانلغتنامه دهخداانجدان . [ اِ ج ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش فرمهین شهرستان اراک با 1287 تن سکنه و آب آن از قنات و چشمه و محصول آن غلات ، انگور، میوه و گردو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2) .
انجدانفرهنگ فارسی عمیدگیاهی با ساقههای ستبر و میانتهی، برگهای سوراخدار، گلهای چتری، میوۀ سیاه و بدبو، و ریشۀ راست و ستبر که از آن صمغی تلخ میگیرند.
انجدانگویش اصفهانی تکیه ای: --------- طاری: ----------- طامه ای: --------- طرقی: ----------- کشه ای: ----------- نطنزی: ---------
انجذانلغتنامه دهخداانجذان . [ اَ ج ُ ](ع اِ) انغوزه . (ناظم الاطباء). انگدان که گیاهی است . مقاوم سموم است و جهت درد مفاصل جید و مدر حیض و مخدر آن و مدر بول و شیر و مسخن گرده و روده و جاذب وبیخ سپید آن که اشترغار نامند مقطع بلغم و ملطف اغذیه [ است ] . (منتهی الارب ). و رجوع به انجدان شود.
انجیدانلغتنامه دهخداانجیدان . [ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوند بخش حومه ٔشهرستان نیشابور با 374 تن سکنه و آب آن از قنات و محصول آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
اَنجَدانگویش کرمانشاهکلهری: bařaža گورانی: bařaža سنجابی: bařaža کولیایی: bařaža زنگنهای: bařaža جلالوندی: bařaža زولهای: bařaža کاکاوندی: bařaža هوزمانوندی: bařaža
اصل انجدانلغتنامه دهخدااصل انجدان . [ اَ ل ِ اَ ج ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصل الانجدان شود.
انجدانیلغتنامه دهخداانجدانی . [ اَ ج ُ ] (ص نسبی ) منسوب است به انجدان که گمان میکنم نوعی تخم باشد. || (اِخ ) ابوعثمان سعیدبن محمدبن سعید انجدانی از مردم بغداد و صدوق بود. در شوال 285 هَ .ق . درگذشت . (از انساب سمعانی ورق 50 ب )
اصل انجدانلغتنامه دهخدااصل انجدان . [ اَ ل ِ اَ ج ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصل الانجدان شود.
انجدان رومیلغتنامه دهخداانجدان رومی . [ اَ ج ُ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گیاهی است علفی ، پایا، دارای ساقه ٔ ضخیم استوانه ای بقطر 3 تا4 سانتیمتر و به ارتفاع یک تا دومتر. برگهایی ضخیم ،گوشتدار، منقسم ببرگچه هایی با ظاهر لوزی و دن
انجدان سرخسیلغتنامه دهخداانجدان سرخسی . [ اَج ُ ن ِ س َ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قسمی از انجدان است که سفید و شیرین و مأکول و ریشه ٔ آن محروث است . (از مفردات ابن البیطار). و رجوع به انجدان شود.
صمغ انجدانلغتنامه دهخداصمغ انجدان . [ ص َ غ ِ اَ ج ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به معنی حلتیت است که به فارسی انگزد و انگوزه نامند. (فهرست مخزن الادویه ). انغوزه .
محروثلغتنامه دهخدامحروث . [ م َ ] (ع اِ) محروت . بیخ گیاه انجدان . (ناظم الاطباء). بیخ درخت انجدان که حلتیث صمغ آن است . (برهان ). عروق انجدان . اصل انجدان . (اختیارات بدیعی ). انقوزه . عودالرقة.ریشه ٔ انجدان سرخسی است . || درخت انجدان .(برهان ). و رجوع به تذکره ٔ ضریر انطاکی ص <span class="hl
انجدان رومیلغتنامه دهخداانجدان رومی . [ اَ ج ُ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گیاهی است علفی ، پایا، دارای ساقه ٔ ضخیم استوانه ای بقطر 3 تا4 سانتیمتر و به ارتفاع یک تا دومتر. برگهایی ضخیم ،گوشتدار، منقسم ببرگچه هایی با ظاهر لوزی و دن
انجدان سرخسیلغتنامه دهخداانجدان سرخسی . [ اَج ُ ن ِ س َ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قسمی از انجدان است که سفید و شیرین و مأکول و ریشه ٔ آن محروث است . (از مفردات ابن البیطار). و رجوع به انجدان شود.
انجدانیلغتنامه دهخداانجدانی . [ اَ ج ُ ] (ص نسبی ) منسوب است به انجدان که گمان میکنم نوعی تخم باشد. || (اِخ ) ابوعثمان سعیدبن محمدبن سعید انجدانی از مردم بغداد و صدوق بود. در شوال 285 هَ .ق . درگذشت . (از انساب سمعانی ورق 50 ب )
اصل انجدانلغتنامه دهخدااصل انجدان . [ اَ ل ِ اَ ج ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصل الانجدان شود.
اصل الانجدانلغتنامه دهخدااصل الانجدان . [ اَ لُل ْ اَ ج ُ ] (ع اِ مرکب ) اصل الانجدان الخراسانی . اشترغار. (اختیارات بدیعی ) (فهرست مخزن الادویه ). اشترغار. اشترخار. (تحفه ) (الفاظ الادویه ). رجوع به اشترغار و اشترخار و انجدان شود.
صمغ انجدانلغتنامه دهخداصمغ انجدان . [ ص َ غ ِ اَ ج ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به معنی حلتیت است که به فارسی انگزد و انگوزه نامند. (فهرست مخزن الادویه ). انغوزه .