انداییدنلغتنامه دهخداانداییدن . [ اَ ] (مص ) انداویدن . (ناظم الاطباء). || اندودن . کاهگل گرفتن (بام ، دیوار).گل مالیدن . (فرهنگ فارسی معین ). کهگل کردن بر دیوارو آلودن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || طمع کردن . || آرزومند شدن . (ناظم الاطباء).
اندودنلغتنامه دهخدااندودن . [ اَ دَ ] (مص ) انداییدن . (فرهنگ سروری ) (فرهنگ خطی )(شرفنامه ) (فرهنگ میرزا ابراهیم ). کاهگل و گلابه مالیدن . (برهان قاطع) (هفت قلزم ) (آنندراج ). گل مال کردن . (فرهنگ رشیدی ). اندود کردن . کاهگل و گلاوه مالیدن . (ناظم الاطباء). پوشاندن چیزی بوسیله ٔ مالیدن ماده ای
اندودنفرهنگ فارسی عمیدپوشاندن چیزی با مالیدن چیز دیگر به روی آن، مثل کاهگل مالیدن به بام یا دیوار، آب زر یا آب نقره دادن به فلزات و شیره یا روغن مالیدن به چیزی؛ اندود کردن: ◻︎ چو خرما به شیرینی اندوده پوست / چو بازش کنی استخوانی در اوست (سعدی۱: ۳۸).
اندایشلغتنامه دهخدااندایش . [ اَ ی ِ ] (اِمص ) (از انداییدن و اندودن ). کاهگل کردن وگلابه و گچ مالیدن . (برهان قاطع) (از هفت قلزم ) (آنندراج ). انداییدن . (ناظم الاطباء). کاهگل کردن . (شرفنامه ٔ منیری ) (فرهنگ سروری ) (مؤید الفضلاء). اندودگی وگل مالی . (فرهنگ رشیدی ). گل کاری . گل مالی . (فرهن
تشییدلغتنامه دهخداتشیید. [ ت َش ْ ] (ع مص ) بلند کردن بنا. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). برافراشتن چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). برافراشتن بنا. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || مجازاً بمعنی استوار و محکم کردن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). استواری و افراختگی .
