لغتنامه دهخدا
انقاب . [ اِ ] (ع مص ) رفتن در زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). سیر کردن در زمین . (از اقرب الموارد). || سوده و تنک و باریک شدن سپل شتر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). تنک و رقیق شدن سپل شتر. (از اقرب الموارد). || دربان یا نقیب گردیدن . || خداوند