اهبت

'ohbat

معنی

۱. آنچه از وسایل سفر تهیه کنند؛ لوازم زندگانی.
۲. سازوبرگ جنگ.
۳. سازوسامان.

جست‌وجوی دقیق

اهبت

لغت‌نامه دهخدا

اهبت . [ اُ ب َ ] (ع اِ) اهبة. ساز و یراق . (از منتخب بنقل غیاث اللغات ). عدت . عدة. ساز. سامان . ساختگی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ساز و ساختگی کار. (ناظم الاطباء). اُهب . (ناظم الاطباء). تهیؤ : و امیر شهاب الدوله مسعود... با اهبتی و عدتی ... (تاری

اهبت

فرهنگ فارسی عمید

۱. آنچه از وسایل سفر تهیه کنند؛ لوازم زندگانی.۲. سازوبرگ جنگ.۳. سازوسامان.

اهبت

فرهنگ فارسی معین

(اُ بَ) [ ع . اهبة ] (اِ.) 1 - ساز و برگ . 2 - آمادگی برای سفر و غیر آن .

جست‌وجوی هم‌آوا

اعبد

لغت‌نامه دهخدا

اعبد. [ اَ ب َ ] (اِخ ) نام مردی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

اعبد

لغت‌نامه دهخدا

اعبد. [ اَ ب َ ] (ع ن تف ) عابدتر. (یادداشت مؤلف ): وابوالدرداء اعبد امتی و اتقاها. (تاریخ الخلفا ص 33).حبط عملها و لو کانت اعبدالناس . (از مکارم الاخلاق ).

اعبد

لغت‌نامه دهخدا

اعبد. [ اَ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ عبد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عبد، بنده . خلاف حر. (آنندراج ). و رجوع به عبد شود.

أحْبَطَ

دیکشنری عربی به فارسی

شکست داد , ناکام کرد , محروم کرد , نااميد کرد , خنثي نمود , بي اثر کرد , بي فرجام نمود

اعبد

دیکشنری عربی به فارسی

بت ساختن , صنم قرار دادن , پرستيدن , بحد پرستش دوست داشتن

جست‌وجوی مشابه

اهبتی

لغت‌نامه دهخدا

اهبتی . [ اُ ب َ ] (ع اِ) ساز و یراق و این لفظ در حقیقت اهبت است بدون یای تحتانی ساز و یراق . چون در انشاء به یاء واقع شده است لهذا در اینجا برعایت بعضی کسان بیاء نوشت . ظاهراً بودن بیاء غلط کاتبان است که بجای کسره ٔ موصوف ، یاء نوشته است یا آنکه برای تعظیم باشد یعنی ساز و یر

جست‌وجوی متن

اهبة

لغت‌نامه دهخدا

اهبة. [ اُ ب َ ] (ع اِ)ساز و ساختگی کار. ج ، اُهَب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اهبت . و رجوع به اهب و اهبت شود.

ساز لشکر

لغت‌نامه دهخدا

ساز لشکر. [ زِ ل َ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تجهیزات لشکر. اهبت . عُدّت . رجوع به ساز شود.

ساز و عدت

لغت‌نامه دهخدا

ساز و عدت . [ زُ ع ُدْ دَ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ساز و برگ . برگ و ساز. ساز و اهبت : و کیخسرو و لشکر او با ساز و عدت تمام روی بدیشان نهادند. (فارسنامه ٔ ابن بلخی چ اروپا ص 4). خدمات پسندیده کرده و بمال و ساز و عدت م

مراکب

لغت‌نامه دهخدا

مراکب . [ م َ ک ِ] (ع اِ) آن چیزها که بر آنها سوار شوند. (غیاث اللغات ). مَرْکَب . (منتهی الارب ). حیوان یا وسائلی که بر آنها سوار شوند و طی طریق کنند، اعم از اسب یا کشتی .رجوع به مرکب شود : بفرموده تا به وجه اعظام و احترام با ساز و عدت و آلت و اهبت و

ملایک سپاه

لغت‌نامه دهخدا

ملایک سپاه . [ م َ ی ِ س ِ ] (ص مرکب ) که سپاه از ملایک دارد. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنکه لشکر از فرشتگان داشته باشد : ذات اعظم خدایگانی که در اهبت جهان گشایی و ابهت فلک فرسایی ، تاج بخش جباران و باج ستان جهانداران است ، جمشیدوار بر سریر سعادت

جست‌وجوی هم‌آغاز

اهبتی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

مناهبت

لغت‌نامه دهخدا

مناهبت . [ م ُ هََ / هَِ ب َ ] (از ع ، اِمص ) مناهبة. غارت کردن . غارت : همیشه پادشاهان در طلب ملک بر مجرای این عادت رفته اند... و از یکدیگر به مغالبت و مناهبت فراگرفته .(مرزبان نامه چ قزوینی ص <span class="hl" dir="lt

مناهبت

فرهنگ فارسی عمید

۱. برابر هم دویدن در مسابقه.۲. به سخن گرفتن.۳. غارت کردن.

مناهبت

فرهنگ فارسی معین

(مَ هَ بَ) [ ع . مناهبة ] (مص ل .) 1 - برابر هم دویدن در مسابقه . 2 - غارت کردن .

درپیوند

بیشتر بدانید

اهبت

'ohbat

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

دیکشنری عربی به فارسی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین