لغتنامه دهخدا
اعطال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عَطَل ، بمعنی گردن ، هر چیز خالی ، کالبد و خوشه ٔ خرما. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). ج ِ عَطَل ، بمعنی شخص و گردن و بی زیوری و خوشه ٔ خرما. (از اقرب الموارد). رجوع به عَطَل شود. || ج ِ عُطُل ، بمعنی زن بی پیرایه و بی زیور و اسب و شتر بی گردن بند و