اوبار

'o[w]bār

معنی

۱. = اوباردن
۲. اوبارنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): جگراوبار، جهان‌اوبار.

جست‌وجوی دقیق

اوبار

لغت‌نامه دهخدا

اوبار. (اِ) بضم همزه ناله و زاری . (از برهان ) (هفت قلزم ) (آنندراج ).

اوبار

لغت‌نامه دهخدا

اوبار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وَبَر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار).- ذوات الاوبار ؛ کرک وَران مقابل ذوات الاصواف پشم وَران . (از یادداشت مرحوم دهخدا).

اوبار

اوبار. [ اَ ] (نف ) چیزی بگلو فروبرنده و بلعکننده را گویند. || هر چیز که فرورود یعنی بلع شود. (برهان ) (آنندراج ) (غیاث ) (ناظم الاطباء). || هر جانوری که جانور زنده را فروببرد گویند اوبارید. (برهان ) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). مخفف اوبارنده .- جان اوبار<

اوبار

فرهنگ فارسی عمید

۱. = اوباردن۲. اوبارنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): جگراوبار، جهان‌اوبار.

اوبار

فرهنگ فارسی معین

( اَ ) (اِفا.) = اوبارنده . اوباشتن . اباریدن : بلع کننده ، بلعنده .

جست‌وجوی هم‌آوا

یل اوبار

لغت‌نامه دهخدا

یل اوبار. [ ی َ اَ / اُو ] (نف مرکب ) (از: یل + اوبار، ماده ٔ مضارع اوباریدن یا اوباشتن به معنی بلعیدن و افکندن ) یل شکار. یل افکن . که پهلوانان را بر زمین زند و شکست دهد. و در اینجا به مناسبت «نهنگ » و تشبیه «سنان »بدان به کام فروبرنده ٔ یل

جان اوبار

فرهنگ فارسی عمید

نابودکنندۀ جان؛ جان‌ستان.

جان اوبار

لغت‌نامه دهخدا

جان اوبار. [ اَ / اُو ] (نف مرکب ) جان اوبارنده . جان فروبرنده . بلعکننده ٔ جان .

گاوبار بالا

لغت‌نامه دهخدا

گاوبار بالا. (اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، واقع در 42 هزارگزی شمال باختری الیگودرز و 7 هزارگزی خاور شوسه ٔ شاه زند به ازنا جلگه ، معتدل ، دارای 385</sp

گاوبار پائین

لغت‌نامه دهخدا

گاوبار پائین . [ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، واقع در 40 هزارگزی شمال باختری الیگودرز و 7 هزارگزی خاور شوسه ٔ شاه زند به ازنا جلگه ، معتدل ، دارای <span class="hl" dir="ltr

جست‌وجوی مشابه

اوبارالجربی

لغت‌نامه دهخدا

اوبارالجربی . [ اَ رُل ْ ج َ با ] (ع اِ مرکب ) گیاهی است که بعد خشک شدن سبز گردد. (منتهی الارب ).

اوباردن

لغت‌نامه دهخدا

اوباردن . [ اَ دَ ] (مص ) فرودادن . بلعیدن . اوباریدن . رجوع به اوباریدن شود.

اوبارنده

لغت‌نامه دهخدا

اوبارنده . [ اَ رَ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی است از اوباردن و اوباریدن :علطمیس مرد بسیارخوار سخت اوبارنده . (منتهی الارب ).

اوباریدن

لغت‌نامه دهخدا

اوباریدن . [ اَ دَ ] (مص ) بحلق فروبردن . (غیاث اللغات ) (از آنندراج ). ناجاویده فروبردن . (برهان ) (ناظم الاطباء). بلع. (برهان ). بلع کردن و فرو بردن . (از انجمن آرا) (آنندراج ) : پس بیوبارید ایشان را همه نه شبان را هشت زنده نه رمه . <p cl

اوباریدن

لغت‌نامه دهخدا

اوباریدن . [ دَ] (مص ) ناله و زاری کردن . (برهان ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی متن

قافله خوار

لغت‌نامه دهخدا

قافله خوار. [ ف ِ ل َ / ل ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) که قافله را به کام خود میکشد. قافله اوبار : قافله هرگز نخورد و راه نزد بازباز جهان رهزن است و قافله خوار است .<p class="au

مردم آهنج

لغت‌نامه دهخدا

مردم آهنج . [ م َدُ هََ ] (نف مرکب ) مردم کش . پایمال کننده مردمان . (ناظم الاطباء). مردگیر. مردکش . مردانداز. (آنندراج ). مردم آهنگ . مردم خور. مردم خوار. مردم اوبار : سپه را برآراست خاور خدیودر اندیشه زان مردم آهنج دیو.

تحسف

لغت‌نامه دهخدا

تحسف . [ ت َ ح َس ْ س ُ ] (ع مص ) تحسف اوبار؛ افتادن پشمهای شتر و پریدن آنها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). رجوع به تحسر شود. || تحسف جلد؛ باز شدن آن : لقد رأیت جلده یتحسف تحسف جلدالحیة؛ ای یتقشر. (اقرب الموارد).

جوینان

لغت‌نامه دهخدا

جوینان . [ ج ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان قهرود بخش قمصر کاشان دارای 700 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ قهرود و 4 رشته قنات و محصول آن میوه جات ، غلات ، سیب زمینی ، گُل . شغل اهالی زراعت و گله داری ، مکاری گری و صن

اوژن

لغت‌نامه دهخدا

اوژن . [ اَ ژَ ] (نف مرخم ) انداز. (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (انجمن آرا) (برهان ). افکن . (ناظم الاطباء)(آنندراج ) (انجمن آرا). اندازنده و افکننده . (برهان ) (هفت قلزم ). اما همیشه در صورت ترکیبی بکار رود.- تن اوژن ؛ تن افکن :<