اوبارلغتنامه دهخدااوبار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وَبَر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار).- ذوات الاوبار ؛ کرک وَران مقابل ذوات الاصواف پشم وَران . (از یادداشت مرحوم دهخدا).
اوبارلغتنامه دهخدااوبار. [ اَ ] (نف ) چیزی بگلو فروبرنده و بلعکننده را گویند. || هر چیز که فرورود یعنی بلع شود. (برهان ) (آنندراج ) (غیاث ) (ناظم الاطباء). || هر جانوری که جانور زنده را فروببرد گویند اوبارید. (برهان ) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). مخفف اوبارنده .- جان اوبار<
یل اوبارلغتنامه دهخدایل اوبار. [ ی َ اَ / اُو ] (نف مرکب ) (از: یل + اوبار، ماده ٔ مضارع اوباریدن یا اوباشتن به معنی بلعیدن و افکندن ) یل شکار. یل افکن . که پهلوانان را بر زمین زند و شکست دهد. و در اینجا به مناسبت «نهنگ » و تشبیه «سنان »بدان به کام فروبرنده ٔ یل
جان اوبارلغتنامه دهخداجان اوبار. [ اَ / اُو ] (نف مرکب ) جان اوبارنده . جان فروبرنده . بلعکننده ٔ جان .
گاوبار بالالغتنامه دهخداگاوبار بالا. (اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، واقع در 42 هزارگزی شمال باختری الیگودرز و 7 هزارگزی خاور شوسه ٔ شاه زند به ازنا جلگه ، معتدل ، دارای 385</sp
گاوبار پائینلغتنامه دهخداگاوبار پائین . [ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، واقع در 40 هزارگزی شمال باختری الیگودرز و 7 هزارگزی خاور شوسه ٔ شاه زند به ازنا جلگه ، معتدل ، دارای <span class="hl" dir="ltr
اوبارالجربیلغتنامه دهخدااوبارالجربی . [ اَ رُل ْ ج َ با ] (ع اِ مرکب ) گیاهی است که بعد خشک شدن سبز گردد. (منتهی الارب ).
اوبارندهلغتنامه دهخدااوبارنده . [ اَ رَ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی است از اوباردن و اوباریدن :علطمیس مرد بسیارخوار سخت اوبارنده . (منتهی الارب ).
اوباریدنلغتنامه دهخدااوباریدن . [ اَ دَ ] (مص ) بحلق فروبردن . (غیاث اللغات ) (از آنندراج ). ناجاویده فروبردن . (برهان ) (ناظم الاطباء). بلع. (برهان ). بلع کردن و فرو بردن . (از انجمن آرا) (آنندراج ) : پس بیوبارید ایشان را همه نه شبان را هشت زنده نه رمه . <p cl
قافله خوارلغتنامه دهخداقافله خوار. [ ف ِ ل َ / ل ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) که قافله را به کام خود میکشد. قافله اوبار : قافله هرگز نخورد و راه نزد بازباز جهان رهزن است و قافله خوار است .<p class="au
مردم آهنجلغتنامه دهخدامردم آهنج . [ م َدُ هََ ] (نف مرکب ) مردم کش . پایمال کننده مردمان . (ناظم الاطباء). مردگیر. مردکش . مردانداز. (آنندراج ). مردم آهنگ . مردم خور. مردم خوار. مردم اوبار : سپه را برآراست خاور خدیودر اندیشه زان مردم آهنج دیو.
تحسفلغتنامه دهخداتحسف . [ ت َ ح َس ْ س ُ ] (ع مص ) تحسف اوبار؛ افتادن پشمهای شتر و پریدن آنها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). رجوع به تحسر شود. || تحسف جلد؛ باز شدن آن : لقد رأیت جلده یتحسف تحسف جلدالحیة؛ ای یتقشر. (اقرب الموارد).
جوینانلغتنامه دهخداجوینان . [ ج ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان قهرود بخش قمصر کاشان دارای 700 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ قهرود و 4 رشته قنات و محصول آن میوه جات ، غلات ، سیب زمینی ، گُل . شغل اهالی زراعت و گله داری ، مکاری گری و صن
اوژنلغتنامه دهخدااوژن . [ اَ ژَ ] (نف مرخم ) انداز. (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (انجمن آرا) (برهان ). افکن . (ناظم الاطباء)(آنندراج ) (انجمن آرا). اندازنده و افکننده . (برهان ) (هفت قلزم ). اما همیشه در صورت ترکیبی بکار رود.- تن اوژن ؛ تن افکن :<
اوبارالجربیلغتنامه دهخدااوبارالجربی . [ اَ رُل ْ ج َ با ] (ع اِ مرکب ) گیاهی است که بعد خشک شدن سبز گردد. (منتهی الارب ).
اوبارندهلغتنامه دهخدااوبارنده . [ اَ رَ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی است از اوباردن و اوباریدن :علطمیس مرد بسیارخوار سخت اوبارنده . (منتهی الارب ).
اوباریدنلغتنامه دهخدااوباریدن . [ اَ دَ ] (مص ) بحلق فروبردن . (غیاث اللغات ) (از آنندراج ). ناجاویده فروبردن . (برهان ) (ناظم الاطباء). بلع. (برهان ). بلع کردن و فرو بردن . (از انجمن آرا) (آنندراج ) : پس بیوبارید ایشان را همه نه شبان را هشت زنده نه رمه . <p cl
ذوات الاوبارلغتنامه دهخداذوات الاوبار. [ ذَ تُل ْ اَ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) کرک وران . جانوران کرک دار. مانند شتر و خرگوش .
یل اوبارلغتنامه دهخدایل اوبار. [ ی َ اَ / اُو ] (نف مرکب ) (از: یل + اوبار، ماده ٔ مضارع اوباریدن یا اوباشتن به معنی بلعیدن و افکندن ) یل شکار. یل افکن . که پهلوانان را بر زمین زند و شکست دهد. و در اینجا به مناسبت «نهنگ » و تشبیه «سنان »بدان به کام فروبرنده ٔ یل
جان اوبارلغتنامه دهخداجان اوبار. [ اَ / اُو ] (نف مرکب ) جان اوبارنده . جان فروبرنده . بلعکننده ٔ جان .