لغتنامه دهخدا
وجم . [ وَ ج َ ] (ع اِ) سنگ برهم نهاده سطبرتر و درازتر از اروم که عاد بر پشتها گذاشته اند جهت هدایت راه . (منتهی الارب ) (از المنجد) (ناظم الاطباء). ج ، اوجام . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). رجوع به وَجم شود. || (ص ) بخیل . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ||