حفالغتنامه دهخداحفا. [ ح َ ] (ع اِ) پیزر. بردی . تک . دوخ . لوخ . پاپیروس پاپورس . و صاحب منتهی الارب گوید: حفا؛ گیاه بردی که در فارسی تک گویند یا بردی سبز که هنوز از بیخ برکنده نباشند و یا بیخ بردی سپید که آنرا خورند. (منتهی الارب ). ریشه ٔ سفید بردی . بیخ دوخ . || سودگی پای آدمی و سپل شتر
حفاةلغتنامه دهخداحفاة. [ ح ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حافی . برهنه پایان . || مبالغه کنندگان در اکرام . (اقرب الموارد).
حیفالغتنامه دهخداحیفا. (اِخ ) بندری به فلسطین دارای 100هزار سکنه و محصولات عمده ٔ آن زیتون و مرکبات است .
ایفازلغتنامه دهخداایفاز. (ع مص ) (از «وف ز») شتابانیدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
ایفاءلغتنامه دهخداایفاء. (ع مص ) (از «وف ی ») به عهد وفا کردن . (آنندراج ). وفا کردن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 23) (تاج المصادر بیهقی ). بسر بردن پیمان و دوستی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ادا کردن عهد و پیمان را. (ناظم الاطباء). || دادن و گزاردن
ایفادلغتنامه دهخداایفاد. (ع مص ) برآمدن بر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مشرف شدن و برآمدن بر آن . (ناظم الاطباء). || سر برآوردن آهوبره و گوش استیخ کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بلند کردن آهو سر خود را و استیخ کردن گوشهای خود را. (ناظم الاطباء). || شتافتن . (از منتهی الارب ) (آنندراج )
ایفاضلغتنامه دهخداایفاض . (ع مص ) (از «وف ض ») دویدن . شتافتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ترجمان القرآن ). || شتابانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 2). || پراکنده کردن شتران . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج
دُمشهپرtaileron, rolling tailplane, differential tailplaneواژههای مصوب فرهنگستانیکی از دو صفحۀ دُم افقی که در صورت عملکرد یکسان با صفحۀ دیگر نقش سکان افقی را ایفا میکند و در صورت عملکرد متفاوت نقش شهپر را ایفا میکند
ایفازلغتنامه دهخداایفاز. (ع مص ) (از «وف ز») شتابانیدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
ایفاءلغتنامه دهخداایفاء. (ع مص ) (از «وف ی ») به عهد وفا کردن . (آنندراج ). وفا کردن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 23) (تاج المصادر بیهقی ). بسر بردن پیمان و دوستی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ادا کردن عهد و پیمان را. (ناظم الاطباء). || دادن و گزاردن
ایفادلغتنامه دهخداایفاد. (ع مص ) برآمدن بر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مشرف شدن و برآمدن بر آن . (ناظم الاطباء). || سر برآوردن آهوبره و گوش استیخ کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بلند کردن آهو سر خود را و استیخ کردن گوشهای خود را. (ناظم الاطباء). || شتافتن . (از منتهی الارب ) (آنندراج )
ایفاضلغتنامه دهخداایفاض . (ع مص ) (از «وف ض ») دویدن . شتافتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ترجمان القرآن ). || شتابانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 2). || پراکنده کردن شتران . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج
طایفالغتنامه دهخداطایفا. [ ی ِ ] (اِخ ) جربادقانی محمدعلی . فرزند حاج محمدحسین ساکن جربادقان . جد اعلای ایشان ملا کمال الدین حسین در نجف اشرف ساکن بود، چون شیعه بود اهل روم آزار او میکردند به این سبب به جربادقان آمد. پادشاه دیندار شاه اسماعیل ماضی که به آنجا آمد از این معنی اطلاع یافته مهربانی