ترجمه مقاله

ایلچی

'ilči

۱. [منسوخ] سفیر؛ فرستادۀ مخصوص.
۲. [قدیمی] دورۀ ایلخانان و صفویه و قاجاریه، مٲموری که برای انجام دادن امور دیوانی سفر می‌کرد.

پیغامآور، پیک، رسول، سفیر، فرستاده، قاصد، قنسول، کنسول

ایلچی

لغت‌نامه دهخدا

ایلچی . (ترکی ، اِ) پیام گزار. رسول . فرسته . فرستاده . سفیر. مندوب . پیامبر و رسول و قاصد و به فارسی پیک و پیامبر باشد چه ایل بمعنی پیام است و چی افاده ٔ معنی فاعلی کند یعنی پیامدارو پیغام گذار. (آنندراج ) (از فرهنگ وصاف ). فرستاده ٔ مخصوص ، مأموری که برای انجام دادن امور د

آلیاژ

alloy

واژه‌های مصوب فرهنگستان

[شیمی] فراورده‏ای فلزی که دارای دو یا چند عنصر به‌صورت محلول جامد یا به‌صورت مخلوطی از فازهای فلزی باشد [مهندسی بسپار] نوعی آمیختۀ (blend) بسپاری که معمولاً متشکل از دو بسپار متفاوت است که با هم هم‌بلور شده یا به‌نحوی سازگار هستند. هرچند بعضاً به‌جای آمیخته نیز به‌کار می‌رود

ترجمه مقاله