باآفرین

bā'āfarin

معنی

درخور مدح و تمجید؛ قابل ستایش: ◻︎ یکی بزم جوید یکی رزم و کین / نگه کن که تا کیست باآفرین (فردوسی: ۵/۳۳۸).

جست‌وجوی دقیق

باآفرین

فرهنگ فارسی عمید

درخور مدح و تمجید؛ قابل ستایش: ◻︎ یکی بزم جوید یکی رزم و کین / نگه کن که تا کیست باآفرین (فردوسی: ۵/۳۳۸).

باآفرین

لغت‌نامه دهخدا

باآفرین . [ ف َ ] (ص مرکب ) لایق تحسین . قابل ، درخور تقدیس : خردمند گفتا بشاه زمین که ای نیک خو، شاه باآفرین . دقیقی .بدان بادپایان باآفرین بآب اندرون غرقه کردند زین . فردوسی .برآ

جست‌وجوی هم‌آوا

بافرین

فرهنگ فارسی عمید

درخور آفرین؛ لایق تحسین: ◻︎ تو تا زادی از مادر بافرین / پر از آفرین شد سراسر زمین (فردوسی۱: ۳۹۷).

بافرین

بافرین .[ ف َ ] (ص مرکب ) مخفف قابل آفرین . درخور آفرین . لایق تحسین . باآفرین ، بآفرین . مقابل بنفرین : سوی گرد گشتاسب شاه زمین سزاوار گاه آن کی بافرین . دقیقی .بدانخانه [ آتشکده ٔ نوبهار ] شدشاه یزدان پرست فر

بیافریئن

گویش مازنی

آفریدن

بافران

لغت‌نامه دهخدا

بافران . (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان نائین که در 50 هزارگزی جنوب خاور نایین متصل به شوسه ٔ نایین به عقدا در جلگه واقع است . ناحیه ای است دارای آب و هوای معتدل و 1978 تن سکنه ، آب آنجا از قنات تأمین

حسین آباد بافران

لغت‌نامه دهخدا

حسین آباد بافران . [ ح ُ س ِ دِ ] (اِخ ) ده مخروبه ای است از بخش حومه ٔ شهرستان نائین . (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).

جست‌وجوی متن

پرآفرین

لغت‌نامه دهخدا

پرآفرین . [ پ ُ ف َ ] (ص مرکب ) باآفرین بسیار : یکی نامه بنوشت پرآفرین ز دادار بر شهریار زمین .فردوسی .

ارمین

لغت‌نامه دهخدا

ارمین . [ اَ ](اِخ ) (کی ...) نام پسر چهارم کیقباد و برادر کوچک کاوس . (برهان ) (جهانگیری ) (مؤیدالفضلاء) : نخستین چه کاوس باآفرین کی آرش دوم بد، سوم کی پشین چهارم کی ارمین ، کجا بود نام سپردند گیتی به آرام و کام .<p class="author"

هشتاد

لغت‌نامه دهخدا

هشتاد. [ هََ ] (عدد، ص ، اِ) توصیفی عددی . هشت مرتبه ده . (ناظم الاطباء). ثمانین . نماینده ٔ آن در حساب جُمَّل حرف «ف » است . (یادداشت به خط مؤلف ) : چو گودرز و هشتاد پور گزین همه نامداران باآفرین .فردوسی .

کی ارمین

لغت‌نامه دهخدا

کی ارمین . [ ک َ اَ ] (اِخ ) نام یکی از چهار پسر کیقباد است . (برهان ). نام پسر کوچکتر از چهار پسر کیقباد است . (ناظم الاطباء) : نخستین چو کاوس باآفرین کی آرش دوم بد، سوم کی پشین چهارم کی ارمین کجا بود نام سپردند گیتی به آرام و کام .<br

سخن رفتن

لغت‌نامه دهخدا

سخن رفتن . [ س ُ خ َ رَ ت َ ] (مص مرکب ) گفتگو شدن . مذاکره : سخن رفتشان یک بیک همزبان که از ماست بر ما بد آسمان . فردوسی .چو پیران بیامد ز هند و ز چین سخن رفت از آن شهر باآفرین . فردوسی .

درپیوند

بیشتر بدانید

باآفرین

bā'āfarin

معنی

جست‌وجوی دقیق

باآفرین

فرهنگ فارسی عمید

باآفرین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

بافرین

فرهنگ فارسی عمید

بافرین

لغت‌نامه دهخدا

بیافریئن

گویش مازنی

بافران

لغت‌نامه دهخدا

حسین آباد بافران

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

پرآفرین

لغت‌نامه دهخدا

ارمین

لغت‌نامه دهخدا

هشتاد

لغت‌نامه دهخدا

کی ارمین

لغت‌نامه دهخدا

سخن رفتن

لغت‌نامه دهخدا