لغتنامه دهخدا
ابن بابشاذ. [ اِ ن ُ ] (اِخ ) ابوالحسن طاهربن احمدبن بابشاذ. وفات 469 هَ .ق . از علمای نحو. اصلاً ایرانی از مردم دیلم . او در نحو امام عصر خویش بود. در مصر شهرت یافته و در دیوان انشای مصر رتبه و راتبه داشت و غلطهای نامه ها را اصلاح میکرد. درآ