بابون

bābun

معنی

نوعی میمون زردرنگ با پوزه‌ای شبیه سگ و پینه‌ای برهنه‌ای روی کفل که به‌صورت اجتماعی در افریقا زیست می‌کنند.

جست‌وجوی دقیق

بابون

دیکشنری عربی به فارسی

اشکال مضحک , شکل عجيب و غريب , يکنوع ميمون يا عنتر دم کوتاه

بابون

فرهنگ فارسی عمید

نوعی میمون زردرنگ با پوزه‌ای شبیه سگ و پینه‌ای برهنه‌ای روی کفل که به‌صورت اجتماعی در افریقا زیست می‌کنند.

بابون

لغت‌نامه دهخدا

بابون . (اِ) بابونه . (دزی ج 1 ص 47). زنبور درشت . صقیع. علفج . زنبور. دبور. زنبور زرد. (فرهنگ فرانسه بفارسی نفیسی ، زیر کلمه ٔ فرلون ).

بابون

لغت‌نامه دهخدا

بابون . (اِخ ) نام قریه ای به بغداد، و از آنجاست ابوعبداﷲبابونی یکی از شیوخ تصوف . و رجوع به بابونیا شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

بیابون

گویش مازنی

۱بیابان – صحرا ۲در زبان تبری به عکس تداول فارسی آن به معنی ...

بیابون

گویش مازنی

۱بیابان – صحرا ۲در زبان تبری به عکس تداول فارسی آن به معنی ...

بابون (جانورشناسی)

ریگ بیابون

باباوچین

لغت‌نامه دهخدا

باباوچین . [ ] (اِخ ) مادر «شیرگی » پسر منگوقاآن . (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 57).

جست‌وجوی مشابه

بابونه

لغت‌نامه دهخدا

بابونه . [ ن َ ] (اِ) کوزه ٔ پر از آب . (ناظم الاطباء). رجوع به بابوته شود.

بابونه

لغت‌نامه دهخدا

بابونه . [ ن َ ] (اِ) رجوع به بابونج شود.

بابونه

گیاهی علفی و خوش‌بو با برگ‌های ریز، شاخه‌های باریک و گل‌های سفید که بعضی از انواع آن مصرف دارویی دارد.&lang; بابونهٴ گاوی: (زیست‌شناسی) نوعی بابونه با برگ‌های بریده، معطر، و تلخ که بوته‌اش بزرگ‌تر از دیگر انواع آن است.