بادرفتارلغتنامه دهخدابادرفتار. [ رَ ] (ص مرکب ) اسبی که مثل باد تیز رود. (آنندراج ). کسی که تند و بسرعت چون باد رود یا دود : چنین گویند کاسب بادرفتارسقط شد زیر آن گنج گهربار. نظامی .گوری برخاست ، براق سیرت ، برق صورت ، بادرفتار. (سندب
بادرفتارلغتنامه دهخدابادرفتار. [ رَ ] (ص مرکب ) اسبی که مثل باد تیز رود. (آنندراج ). کسی که تند و بسرعت چون باد رود یا دود : چنین گویند کاسب بادرفتارسقط شد زیر آن گنج گهربار. نظامی .گوری برخاست ، براق سیرت ، برق صورت ، بادرفتار. (سندب