بادگیر

bādgir

معنی

۱. مجرای باد در دیوار یا بام خانه؛ راهی که برای جریان هوا در سقف یا میان دیوار اتاق درست کنند؛ بادخن؛ بادغر.
۲. حلقۀ فلزی مشبک روی سماور یا سر قلیان.
۳. (صفت فاعلی) خانه یا زمینی که در معرضِ وزش باد باشد.

مترادف

۱. بادخن، بادغر
۲. حلقه فلزی و مشبک سر قلیان (غلیان)

جست‌وجوی دقیق

بادگیر

فرهنگ فارسی عمید

۱. مجرای باد در دیوار یا بام خانه؛ راهی که برای جریان هوا در سقف یا میان دیوار اتاق درست کنند؛ بادخن؛ بادغر.۲. حلقۀ فلزی مشبک روی سماور یا سر قلیان.۳. (صفت فاعلی) خانه یا زمینی که در معرضِ وزش باد باشد.

بادگیر

لغت‌نامه دهخدا

بادگیر. (اِ مرکب ) دریچه و روزنی که برای باد در خانه سازند. (غیاث ). رجوع به بادخور وبادپروا شود. || خانه ای که از هر چهار طرف بادگیر بجهت وزیدن باد داشته باشد. (غیاث ). || در قوسی خانه که از هر چهار طرف بادگیر جهت رسیدن باد داشته باشند. حکیم شفائی راست :</sp

بادگیر

دیکشنری فارسی به عربی

جهاز التهوية , قمع

بادگیر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

vent, windy

بادگیر

فرهنگ فارسی معین

(اِمر.) 1 - خانه یا مکانی که در معرض وزش باد باشد. 2 - حلقة فلزی که روی قلیان گذارند تا تنباکو و آتش را نگه دارد.

جست‌وجوی هم‌آوا

بادر

لغت‌نامه دهخدا

بادر. [ دَ ] (اِ) مرضی است که آنرا سرخ باده گویند. (آنندراج ). سرخباد که تب هم گویند. رجوع به شعوری ج 1 ورق 159 شود. باد سرخ . رجوع به باددژنام و مترادفات آن شود. || روز بیست ونهم از هر ماه شمسی . || کاهو. (ن