ترجمه مقاله

بادیه

bādiye

کاسۀ معمولاً بزرگ از جنس سفال، فلز، و مانندِ آن؛ طاس.

۱. بیابان، تیه، صحرا، فلات، وادی، هامون
۲. ظرف، کاسه ≠ آبادی، شهر

بادیة

لغت‌نامه دهخدا

بادیة. [ ی َ ] (اِخ ) بنت غیلان ثقفی . از صحابه بود. صاحب الاصابه آرد بادیة بنت غیلان بن سلمة الثقفی بود و چون پدرش اسلام آورد او نیز مسلمانی گزید و روایت کرد و ابن منده از طریق احمدبن خالد وهبی از محمدبن اسحاق الزهری از قاسم بن محمد از وی روایت کرد. رجوع به الاصابة ج <span c

ترجمه مقاله