بازگو

bāzgu

معنی

۱. تکرار سخن؛ بازگفتن.
۲. (صفت) بازگوینده.
⟨ بازگو کردن: (مصدر متعدی) سخنی را تکرار کردن؛ سخن گفته را دوباره گفتن.

مترادف

۱. راوی، روایتگر، قصهگو، ناقل، واگو
۲. بازگویه، تکرار
۳. روایت، نقل

جست‌وجوی دقیق

بازگو

فرهنگ فارسی عمید

۱. تکرار سخن؛ بازگفتن.۲. (صفت) بازگوینده.&lang; بازگو کردن: (مصدر متعدی) سخنی را تکرار کردن؛ سخن گفته را دوباره گفتن.

بازگو

بازگو. (اِمص مرکب ) بازگوی . بازگویه . تکرار. اعاده ٔ چیزی که گفته شده باشد. (ناظم الاطباء). واگویه . تکرار سخن : غصه ها هست در دلم که زبان زهره ٔ بازگو نمیدارد. خاقانی .صحبت شبهای میخواران ندارد بازگوچون ز مجل

بازگو

دیکشنری فارسی به عربی

تکرار

بازگو

دیکشنری فارسی به انگلیسی

echo

بازگو

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. راوی، روایتگر، قصهگو، ناقل، واگو ۲. بازگویه، تکرار ۳. روایت، نقل

جست‌وجوی هم‌آوا

بازو

فرهنگ فارسی عمید

قسمت بالای دست انسان از شانه تا آرنج: ◻︎ به بازوان توانا و قوّت سر دست / خطاست پنجهٴ مسکین ناتوان بشکست (سعدی: ۶۶).&lang; بازو افراختن: (مصدر لازم) ‹بازو افراشتن› [قدیمی] بلند کردن دست و بازو برای انجام دادن کاری یا گرفتن چیزی.&lang; بازو افراشتن: (مصدر لازم) [قدیمی] = &lang; بازو افراخت

بازو

لغت‌نامه دهخدا

بازو. (اِ) قسمتی از دست است که از دوش تا آرنج را شامل است ، در اوستا بازو ، درسانسکریت با هو «بارتولمه 956» در گیللی بازوء ، یرنی و نطنزی بازو «ک ، 1 ص 338»، دزفولی و شوشتری

بازو

دیکشنری فارسی به عربی

حبوب , ذراع , ساعد

بازو

فرهنگ فارسی معین

( اِ.) 1 - قسمتی از دست که بین آرنج و شانه قرار دارد. 2 - واحد طول برابر با بازو. 3 - قدرت ، نیرو. 4 - رفیق ، مصاحب . 5 - آن که در سرود با کسی همراهی کند.

بازو

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بازه، ساعد، عضد مرفق ≠ ران ۲. اهرم ۳. دسته ۴. توانایی، قدرت، قوت، نیرو ۵. یاور

جست‌وجوی مشابه

بازگون

فرهنگ فارسی عمید

= باژگون

بازگون

لغت‌نامه دهخدا

بازگون . (ص مرکب ،ق مرکب ) سرنگون . واژگونه . وارونه . برگشته . (ناظم الاطباء). واژگون . (آنندراج ) (فرهنگ ضیاء) : بازگون است جمله کار جهان تا بحدی که ماورای حدست . بدرالدین چاچی (از فرهنگ ضیاء).و رجوع به بازگونه و

بازگونگی

لغت‌نامه دهخدا

بازگونگی . [ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) مخالفت . عدم موافقت .(ناظم الاطباء). || دیگرگونی : یکی از بازگونگیش [ جهان ] همانک گل در و پنجه است و نیم صداست چپ نهادند عقد نهصد راراست گیریش نه صد و نه نود است .

بازگوکردن

لغت‌نامه دهخدا

بازگوکردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تکرار کردن سخنی را. || بروی کسی آوردن گناهی راکه از آن خجل و پشیمان است . (یادداشت بخط مؤلف ).

بازگونه

لغت‌نامه دهخدا

بازگونه . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) معکوس . (شعوری ). مقلوب . مایل به تحت . (ناظم الاطباء). بر وزن و معنی واژگونه . باشگونه . (آنندراج ). برعکس . برخلاف میل و رضا : بازگونه است جمله کار جهان تا بحدی که ماورای حدس