بامسلغتنامه دهخدابامس . [ م َ ] (اِ) ظاهراً مرکب از «با» مخفف بابا و «مس » بمعنی بزرگ و مه . این کلمه در تداول زرتشتیان یزد معنی پدر بزرگ و جد دارد.
بامسلغتنامه دهخدابامس . [ م َ / م ُ ] (ص ) پامس . شخصی را گویند که از بودن در شهری و دیاری که غیروطن اوست دلگیر شده و به تنگ آمده باشد و بنابر مانعی نتواند از آنجا به جای دیگر رفت . (آنندراج ) (هفت قلزم ) (فرهنگ جهانگیری ). کسی که در یکجا بیکار و بی شغل مانده
بامپوشلغتنامه دهخدابامپوش . (نف مرکب ) که بام را پوشد. || (اِ مرکب ) پوشش بام که سقف را پوشاند. سقف . (آنندراج ).
بامستانلغتنامه دهخدابامستان . [ م ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است ازدهستان گوده بخش بستک شهرستان لار که در 49 هزارگزی شمال خاوری بستک و دماغه ٔ خاوری کوه سیاه واقع است و20 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="
بامسرلغتنامه دهخدابامسر. [ س َ] (اِخ ) نام کوهی از کوهستانهای لاریجان که در نقشه ٔاشتال و دمورگان مندرج است . (از ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 209).
بامستونلغتنامه دهخدابامستون . [ س ِ ] (اِ) ایوان . بالاخانه . (ناظم الاطباء). خانه ٔ بالایی . (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 181). || غرفه ٔ سر ناپوشیده . الغرفة بلاسقف . (از فرهنگ شعوری ج 1 ص <span clas
بامسرلغتنامه دهخدابامسر. [ س َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان سربند سفلی بخش سربند شهرستان اراک که در 36 هزارگزی جنوب باخترآستانه و 36 هزارگزی راه مالرو عمومی در کوهستان واقع است . ناحیه ایست سردسیر و دارای <span class="hl" dir="
بامسلکلغتنامه دهخدابامسلک . [ م َ ل َ ] (ص مرکب ) (از: با + مسلک =راه و روش ) که دارای راه و روش باشد. صاحب عقیده .
نحاسدیکشنری عربی به فارسیبرنج (فلز) , پول خرد برنجي , بي شرمي , افسر ارشد , منقل اتش , برنج سازي , مس , بامس اندودن , مس يا ترکيبات مسي بکار بردن
مس مسلغتنامه دهخدامس مس . [ م ِ م ِ ] (اِ مرکب ) (در تداول عوام ) به آهستگی . باتأنی . باکاهلی . مس ّ و مِس ّ : پس نشست و نوشت بامس مس قصه را چند صورت مجلس . ملک الشعراء بهار (دیوان ج 2 ص <span class="hl"
خدایگانلغتنامه دهخداخدایگان . [ خ ُ ] (اِ مرکب ) گماشته خدا بر خلق . (المعجم ). پادشاه بزرگ . (برهان قاطع)(صحاح الفرس ) (فرهنگ اوبهی ) (انجمن آرای ناصری ). پادشاه . (از شرفنامه ٔ منیری ). بزرگ . سرور : خوبان همه سپاهند اوشان خدایگانست مر نیک بختیم را بر روی او نشا
بیگانهلغتنامه دهخدابیگانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) غیر. ناآشنا. (غیاث ). مقابل یگانه . (آنندراج ). مقابل آشنا. (از ناظم الاطباء). مقابل خودی . (یادداشت مؤلف ). اجنبی . غریبه . خارجی . غریب و اجنبی و کسی که از مردم آنجا نباشد. (از ناظم الاطباء). اجنبی . غیر. ب
بامستانلغتنامه دهخدابامستان . [ م ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است ازدهستان گوده بخش بستک شهرستان لار که در 49 هزارگزی شمال خاوری بستک و دماغه ٔ خاوری کوه سیاه واقع است و20 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="
بامسرلغتنامه دهخدابامسر. [ س َ] (اِخ ) نام کوهی از کوهستانهای لاریجان که در نقشه ٔاشتال و دمورگان مندرج است . (از ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 209).
بامستونلغتنامه دهخدابامستون . [ س ِ ] (اِ) ایوان . بالاخانه . (ناظم الاطباء). خانه ٔ بالایی . (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 181). || غرفه ٔ سر ناپوشیده . الغرفة بلاسقف . (از فرهنگ شعوری ج 1 ص <span clas
بامسرلغتنامه دهخدابامسر. [ س َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان سربند سفلی بخش سربند شهرستان اراک که در 36 هزارگزی جنوب باخترآستانه و 36 هزارگزی راه مالرو عمومی در کوهستان واقع است . ناحیه ایست سردسیر و دارای <span class="hl" dir="
بامسلکلغتنامه دهخدابامسلک . [ م َ ل َ ] (ص مرکب ) (از: با + مسلک =راه و روش ) که دارای راه و روش باشد. صاحب عقیده .
