بانخوتلغتنامه دهخدابانخوت . [ ن َ وَ ] (ص مرکب ) (از: با + نخوت ) که نخوت دارد. فخور. متکبر. معجب . از خود راضی . بافیس و افاده .
ازخودراضیلغتنامه دهخداازخودراضی . [ اَ خوَدْ / خُدْ ] (ص مرکب ) خودخواه . خودپسند. معجب . بانخوت . صاحب عُجب .