لغتنامه دهخدا
بوکلک . [ ک َ ل َ ] (اِ) میوه ای است مغزدار که آنرا «ون » گویند و ترکان ، چتلاقوچ و عربان ، حبةالخضراء خوانند. (برهان ). بن کوهی است و آن حبه ای است سبز و کوچک و آنرا انجکک نیز گویند و ترکان آنرا چتلاقوج و عربان ، حبةالخضرا و بهندی ، قهوه خوانند. (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم