= بایستن
بایان . (نف ) صفت فاعلی از بایستن . رجوع به بایا و رجوع به بایستن شود.
بايستن , لا زم داشتن , خواستن , مستلزم بودن , نياز داشتن
بائیدن . [ دَ ] (مص ) لازم بودن . بایستن . (آنندراج ).