بخوسلغتنامه دهخدابخوس . [ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ بخسی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به بخسی و بخس شود.
بخویش آمدنلغتنامه دهخدابخویش آمدن . [ ب ِ خوی / خیش م َ دَ ] (مص مرکب )/ بخویشتن آمدن . بخود آمدن . بهوش آمدن : جز یاربش از دهن نیامدیک لحظه بخویشتن نیامد. نظامی .چون بخ