بدبین

badbin

معنی

کسی که به هر امری و پیشامدی از روی بدگمانی نگاه کند.

مترادف

شکاک، بدگمان، بددل، ظنین ≠ خوشبین، خوشگمان

جست‌وجوی دقیق

بدبین

فرهنگ فارسی عمید

کسی که به هر امری و پیشامدی از روی بدگمانی نگاه کند.

بدبین

بدبین . [ ب َ ] (نف مرکب ) کسی که در امری یا درهمه ٔ امور بنظر سؤظن نگرد مقابل خوش بین . (فرهنگ فارسی معین ). آنکه چشم به عیب دیگران دارد. چشمی که بدی را می بیند : یکی آنکه در نفس خودبین مباش دگر آن که در جمع بدبین مباش . <p class="author"

بدبین

pessimist

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرد دارای نگرش بدبینی

بدبین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

cynical, defeatist, dubious, pessimist, pessimistic

بدبین

دیکشنری فارسی به عربی

متشائم

جست‌وجوی هم‌آوا

بیدبن

لغت‌نامه دهخدا

بیدبن . [ بی ب ُ ] (اِ مرکب ) درخت بید. (ناظم الاطباء) : بلبل شیرین زبان بر سروبن راوی شودزندباف زندخوان بر بیدبن شاعر شود. منوچهری .سندس رومی در نارونان پوشانندخرمن مینا بر بیدبنان افشانند. <p class="autho

بیدبن

فرهنگ فارسی عمید

درخت بید.

بدبن

لغت‌نامه دهخدا

بدبن . [ ب َ ب ُ] (ص مرکب ) بدبنیاد. (از ولف ). بدنژاد : تو از بدبنان بودی و بدنشان نه از تخم ساسان رسیدی بنان .فردوسی .

بیدبن ساله

لغت‌نامه دهخدا

بیدبن ساله . [ بی ب ُ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) اسدی در فرهنگ ، ذیل کلمه ٔ فوق گوید، کهن سالخورده بود (یعنی بیدبن ساله مجموعاً بمعنی کهن سالخورده است مطلق )، سپس قطعه ٔ ذیل را از رودکی شاهد می آورد : زمانی برق پرخنده

بدبین شدن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

sour

جست‌وجوی مشابه

بدبینی

فرهنگ فارسی عمید

بدگمانی؛ بدبین بودن.

بدبینانه

لغت‌نامه دهخدا

بدبینانه . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) از روی بدبینی . بطور بدبینی .

بدبینی

لغت‌نامه دهخدا

بدبینی . [ ب َ ] (حامص مرکب ) عمل بدبین . ببدگمانی نگریستن در امری یا در همه ٔ امور.- بدبینی کردن ؛ به دیده ٔ سؤظن در امور نگریستن . عیب جویی کردن : مکن هیچ بدبینی از دیگران وگر نیک بینی تو خو کن برآن . <p clas