۱. شیوایی و فصاحت در کلام.
۲. برتری یافتن در علم و فضل یا کمال و جمال.
〈 براعت استهلال: (ادبی) در بدیع، آوردن کلمات و عباراتی در دیباچۀ کتاب یا مطلع قصیده که دلالت بر موضوع کتاب یا قصیده میکند و خواننده به محض خواندن آن کلمات متوجه میشود که نویسنده یا شاعر در چه موضوعی بحث میکند.
۱. بزرگواری
۲. برتری، تفوق
۳. فضیلت، کمال
۴. بلاغت، فصاحت، شیوایی
۵. برهمگان تفوق یافتن، بهکمال رسیدن، فضیلت یافتن، کمال یافتن
۶. غالب آمدن