لغت‌نامه دهخدا
براهمة. [ ب َ هَِ م َ ] (اِخ ) ج ِ برهمن بحذف حرف خامس . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). واحد آن برهمی است و آنان یکی از طبقات مردم هندوستان اند. (مفاتیح العلوم خوارزمی ). هم لایجوزون علی اﷲ بعثةالرسل ؛ بعثت پیمبران را بر خداوند جایز و روا نمیشمارند. (ازمنتهی الارب ). گروهی هستند
