بربستنفرهنگ فارسی عمید۱. بستن؛ مقید کردن؛ پابند کردن.۲. آماده کردن.۳. (مصدر لازم) فایده برداشتن؛ سود برداشتن.
بربستنلغتنامه دهخدابربستن . [ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بستن . (ناظم الاطباء). سد. بند کردن . گرد چیزی در آوردن : تو مپسند بیداد بیدادگربگفت این و بربست زرین کمر. فردوسی .بربسته گل از شوشتری سبزنقابی و آلوده بکافور و بشنگرف بناگوش
دست بربستنلغتنامه دهخدادست بربستن . [ دَ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) دست بستن . مغلول کردن : یکی راعسس دست بربسته بودهمه شب پریشان و دلخسته بودبرو شکر یزدان کن ای تنگدست که دستت عسس تنگ بر هم نبست . سعدی .و رجوع به دست شود.- <sp
زبان بربستنلغتنامه دهخدازبان بربستن . [ زَ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) خاموش ماندن . سخن نگفتن . مقابل زبان برگشودن : گشادستی بکوشش دست و بر بسته زبان و دل دهن برهم نهادستی مگر بنهی درم برهم . ناصرخسرو.رجوع به زبان بستن شود.
کیسه بربستنلغتنامه دهخداکیسه بربستن . [ س َ / س ِ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) حصول فایده از چیزی . (فرهنگ فارسی معین ) : کوه از پی حکم تو کمر بست کان ازکرم تو کیسه بربست .خاقانی (تحفةالعراقین ، از فرهنگ فارسی معین )
نقاب بربستنلغتنامه دهخدانقاب بربستن . [ ن ِ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) نقاب بر رخ زدن : ز سر بنهاد شاخ گل به باغ آن تاج پر درش به رخ بربست خورشید آن نقاب خز خلقانش . ناصرخسرو.پری روی از نظر غایب نگرددوگر صد بار بربندد نقابی .<p clas
موی بربستنلغتنامه دهخداموی بربستن . [ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) گیسو جمع کردن . || به هم پیچیدن و دسته کردن تارهای موی . || کنایه از مستعد و آماده شدن و مهیا گشتن باشد. (از ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از برهان ). از معنای نخستین یعنی بستن موی برای چست و چالاک و آماده شدن در جنگ و سواری توسعاً به م
دست بربستنلغتنامه دهخدادست بربستن . [ دَ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) دست بستن . مغلول کردن : یکی راعسس دست بربسته بودهمه شب پریشان و دلخسته بودبرو شکر یزدان کن ای تنگدست که دستت عسس تنگ بر هم نبست . سعدی .و رجوع به دست شود.- <sp
زبان بربستنلغتنامه دهخدازبان بربستن . [ زَ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) خاموش ماندن . سخن نگفتن . مقابل زبان برگشودن : گشادستی بکوشش دست و بر بسته زبان و دل دهن برهم نهادستی مگر بنهی درم برهم . ناصرخسرو.رجوع به زبان بستن شود.
کیسه بربستنلغتنامه دهخداکیسه بربستن . [ س َ / س ِ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) حصول فایده از چیزی . (فرهنگ فارسی معین ) : کوه از پی حکم تو کمر بست کان ازکرم تو کیسه بربست .خاقانی (تحفةالعراقین ، از فرهنگ فارسی معین )
نقاب بربستنلغتنامه دهخدانقاب بربستن . [ ن ِ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) نقاب بر رخ زدن : ز سر بنهاد شاخ گل به باغ آن تاج پر درش به رخ بربست خورشید آن نقاب خز خلقانش . ناصرخسرو.پری روی از نظر غایب نگرددوگر صد بار بربندد نقابی .<p clas
موی بربستنلغتنامه دهخداموی بربستن . [ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) گیسو جمع کردن . || به هم پیچیدن و دسته کردن تارهای موی . || کنایه از مستعد و آماده شدن و مهیا گشتن باشد. (از ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از برهان ). از معنای نخستین یعنی بستن موی برای چست و چالاک و آماده شدن در جنگ و سواری توسعاً به م
اقواللغتنامه دهخدااقوال . [ اِق ْ ](ع مص ) بربستن بر کسی سخن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). قولی بکسی منسوب کردن . (تاج المصادر بیهقی ). بربستن گفتاری ناگفته بر کسی . بربستن بر کسی سخنی را که نگفته است . (ناظم الاطباء).
التثاملغتنامه دهخداالتثام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دهان بند نهادن . (منتهی الارب ). دهان بند کردن . (مؤید الفضلاء). دهان بند بربستن . (تاج المصادر بیهقی ). لگام بربستن . || بوسه دادن بر چیزی . مأخوذ از لثم است که بمعنی بوسه دادنست . (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
مخفی شدنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نحوۀ ارتباط شدن، پنهان شدن، ناپدیدشدن متواری شدن مخفی بودن، نهفته بودن نقاب زدن (پوشیدن، بستن، بربستن)
بینی بندلغتنامه دهخدابینی بند. [ بی ب َ ] (اِ مرکب ) نوعی از نقاب زنان . (آنندراج ). نقاب و چیزی که برروی بینی بندند مانند زنان تازی . (ناظم الاطباء). فدام . (یادداشت مؤلف ). لفام . (مجمل اللغة): لبز؛ بینی بند بربستن . اللغم ؛ بینی بند بربستن . (منتهی الارب ).
نقاب زدنلغتنامه دهخدانقاب زدن . [ ن ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) نقاب بربستن . نقاب بر رخ افکندن . نقاب پوشیدن .
دست بربستنلغتنامه دهخدادست بربستن . [ دَ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) دست بستن . مغلول کردن : یکی راعسس دست بربسته بودهمه شب پریشان و دلخسته بودبرو شکر یزدان کن ای تنگدست که دستت عسس تنگ بر هم نبست . سعدی .و رجوع به دست شود.- <sp
زبان بربستنلغتنامه دهخدازبان بربستن . [ زَ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) خاموش ماندن . سخن نگفتن . مقابل زبان برگشودن : گشادستی بکوشش دست و بر بسته زبان و دل دهن برهم نهادستی مگر بنهی درم برهم . ناصرخسرو.رجوع به زبان بستن شود.
کیسه بربستنلغتنامه دهخداکیسه بربستن . [ س َ / س ِ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) حصول فایده از چیزی . (فرهنگ فارسی معین ) : کوه از پی حکم تو کمر بست کان ازکرم تو کیسه بربست .خاقانی (تحفةالعراقین ، از فرهنگ فارسی معین )
نقاب بربستنلغتنامه دهخدانقاب بربستن . [ ن ِ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) نقاب بر رخ زدن : ز سر بنهاد شاخ گل به باغ آن تاج پر درش به رخ بربست خورشید آن نقاب خز خلقانش . ناصرخسرو.پری روی از نظر غایب نگرددوگر صد بار بربندد نقابی .<p clas
موی بربستنلغتنامه دهخداموی بربستن . [ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) گیسو جمع کردن . || به هم پیچیدن و دسته کردن تارهای موی . || کنایه از مستعد و آماده شدن و مهیا گشتن باشد. (از ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از برهان ). از معنای نخستین یعنی بستن موی برای چست و چالاک و آماده شدن در جنگ و سواری توسعاً به م