ترجمه مقاله

برغندان

barqandān

۱. جشن، مهمانی، و عیش‌وعشرتی که در روزهای آخر ماه شعبان برگزار می‌شده است: ◻︎ رمضان می‌رسد اینک دهم شعبان است / می بیارید و بنوشید که برغندان است (نزاری: لغت‌نامه: برغندان).
۲. شرابی که در آخر ماه شعبان می‌خوردند که تا اول شوال از نوشیدن آن پرهیز کنند؛ کلوخ‌انداز؛ کلوخ‌اندازان.

برغندان

فرهنگ فارسی عمید

۱. جشن، مهمانی، و عیش‌وعشرتی که در روزهای آخر ماه شعبان برگزار می‌شده است: ◻︎ رمضان می‌رسد اینک دهم شعبان است / می بیارید و بنوشید که برغندان است (نزاری: لغت‌نامه: برغندان).۲. شرابی که در آخر ماه شعبان می‌خوردند که تا اول شوال از نوشیدن آن پرهیز کنند؛ کلوخ‌انداز؛ کلوخ‌اندازان.

برغندان

لغت‌نامه دهخدا

برغندان . [ ب َ غ َ ] (اِ) سنگ انداز. (صحاح الفرس ). کلوخ اندازان . (یادداشت مؤلف ). جشن و نشاطی را گویند که درماه شعبان بسبب نزدیک شدن ماه رمضان کنند. (انجمن آرا) (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و بعضی گویند نام روز آخر ماه شعبان است ، و باین معنی بجای حرف ثالث قاف هم آ

کلوخ اندازان

لغت‌نامه دهخدا

کلوخ اندازان . [ ک ُ اَ ] (اِ مرکب ) کلوخ انداز. سیر و گشت و عیش و عشرت و شرابخواری که پیش از ایام پرهیز و اواخر ماه شعبان کنند. (ناظم الاطباء). میگساری روز آخر شعبان . جشن روز پیش از رمضان . بگماز یا سوری در سلخ شعبان . برغندان . سنگ انداز. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) <span

کلوخ انداز

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که سنگ یا کلوخ به سوی کسی می‌اندازد: ◻︎ چو کردی با کلوخ‌انداز پیکار / سر خود را به‌دست خود شکستی (سعدی: ۷۶).۲. (اسم) سوراخی در بالای قلعه و حصار که از آنجا سنگ و کلوخ به جانب دشمن می‌انداختند.۳. (اسم، اسم مصدر) عیش و عشرتی که در آخر شعبان برپا می‌کنند.۴. (اسم) شرابی که در آخ

ترجمه مقاله