برمالغتنامه دهخدابرما. [ ب َ ] (اِ) برماه . برمای . برماهه . بیرم . گردبر. مته . مته کمان . مثقب ، و بَیرم معرب آنست . (یادداشت دهخدا): بَیرم ؛ برما یا برمای درودگران خصوصاً، معرب از برماه فارسی . (منتهی الارب ).
برمالغتنامه دهخدابرما. [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خاوه ٔ بخش دلفان شهرستان خرم آباد. سکنه ٔ آن 200 تن . آب آن از سراب نیاز و محصول آن غلات و توتون است . (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 6).
برمالغتنامه دهخدابرما. [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان هزارجریب بخش چهاردانگه ٔ شهرستان ساری . سکنه ٔ آن 245 تن است . آب آن از چشمه ٔ سار و محصول آن غلات و لبنیات و ارزن است . (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 3).
برمالغتنامه دهخدابرما. [ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان هزارجریب بخش چهاردانگه ٔ شهرستان ساری . سکنه ٔ آن 340 تن است . آب آن از چشمه و رودخانه ٔ امرود و محصول آن غلات ، ارزن ،لبنیات و عسل است . (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 3).<
علی برمائیلغتنامه دهخداعلی برمائی . [ ع َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) ابن اصیل بن مسعودبن محمودبن محمد حنفی برمایی ، مکنّی به ابومحمد. وی در شیراز مفتی بود. او راست : المباحث السباعیة، که کتابی است شامل هفت مبحث علمی : تفسیر، قرائت ، حدیث ، کلام ، فقه ، معانی و بیان . (از کشف الظنون حاجی خلیفه ج <span class="