برندهفرهنگ فارسی عمید۱. کسی که چیزی را از جایی به جای دیگر ببرد.۲. کسی که در قمار یا مسابقه پیروز شود.
برندهفرهنگ فارسی عمید۱. دارای توانایی برای بریدن؛ تیز.۲. [عامیانه، مجاز] دارای توانایی در انجام کارها؛ قاطع.
برندهلغتنامه دهخدابرنده . [ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف ، اِ) نعت فاعلی از بردن . باربردار. (ناظم الاطباء). حمل کننده . حامل . آنکه چیزی را از جایی به جای دیگر برد. (فرهنگ فارسی معین ) : همه پاک رستم به بهمن سپردبرنده به گنجور او برشمر
برندهلغتنامه دهخدابرنده . [ ب ُ رَ / ب ُرْرَ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از بریدن . قطعکننده . (آنندراج ). آنکه چیزی را قطع کند. کسی که چیزی را ببرد. (فرهنگ فارسی معین ). جازح . حاذم . خَدِب . صارم . عَضب . فاصل . قاضب . قاطع. ق
دل برندهلغتنامه دهخدادل برنده . [ دِ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) برنده ٔ دل . زیبارویی که دل از آدمی برباید. دلبر : ای دل برنده هرچه توانی همی کنی میدان فراخ یافته ای گوی زن هلا.مسعود رازی .
پی برندهلغتنامه دهخداپی برنده . [ پ َ / پ ِ ب َرَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آنکه پی برد. آنکه دریابد. که مطلع شود. که آگاهی یابد. ملتقص . (منتهی الارب ).
مژده برندهلغتنامه دهخدامژده برنده . [ م ُ دَ / دِ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) مژده بر. که خبر خوش میبرد. که حامل پیام خوش است . رجوع به مژده بر شود.
دل برندهلغتنامه دهخدادل برنده . [ دِ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) برنده ٔ دل . زیبارویی که دل از آدمی برباید. دلبر : ای دل برنده هرچه توانی همی کنی میدان فراخ یافته ای گوی زن هلا.مسعود رازی .
پی برندهلغتنامه دهخداپی برنده . [ پ َ / پ ِ ب َرَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آنکه پی برد. آنکه دریابد. که مطلع شود. که آگاهی یابد. ملتقص . (منتهی الارب ).
مژده برندهلغتنامه دهخدامژده برنده . [ م ُ دَ / دِ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) مژده بر. که خبر خوش میبرد. که حامل پیام خوش است . رجوع به مژده بر شود.
دل برندهلغتنامه دهخدادل برنده . [ دِ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) برنده ٔ دل . زیبارویی که دل از آدمی برباید. دلبر : ای دل برنده هرچه توانی همی کنی میدان فراخ یافته ای گوی زن هلا.مسعود رازی .
پی برندهلغتنامه دهخداپی برنده . [ پ َ / پ ِ ب َرَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آنکه پی برد. آنکه دریابد. که مطلع شود. که آگاهی یابد. ملتقص . (منتهی الارب ).
مژده برندهلغتنامه دهخدامژده برنده . [ م ُ دَ / دِ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) مژده بر. که خبر خوش میبرد. که حامل پیام خوش است . رجوع به مژده بر شود.
اوبرندهلغتنامه دهخدااوبرنده . [ اَ ب َ رَ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی ازاوبردن به معنی بلعکننده . (یادداشت مرحوم دهخدا).