برو

boru

معنی

=ابرو: ◻︎ همه یکسره دل پر از کین کنید / سواران بروها پر از چین کنید (فردوسی۴: ۹۲۸).

مترادف

۱. کاری، زرنگ، چالاک
۲. بادپا
۳. سریع

جست‌وجوی دقیق

برو

فرهنگ فارسی عمید

=ابرو: ◻︎ همه یکسره دل پر از کین کنید / سواران بروها پر از چین کنید (فردوسی۴: ۹۲۸).

برو

لغت‌نامه دهخدا

برو. [ ب َ ] (اِخ ) شهرکی بود خرم و بسیار کشت و برز [از جبال ] و اکنون ویران است . (حدود العالم ). ابن خلکان (ج 2 ص 40) گوید گمان دارم از نواحی طوس باشد.

برو

برو. [ ب َ ] (حرف اضافه + ضمیر) (از: بر + -و، مخفف او) مخفف بر او. (ناظم الاطباء):همی تاخت تا پیش قیصر چو بادسخنهای خسرو برو کرد یاد. فردوسی .و رجوع به بر و او شود. || (اِ) بالا. روی . زبر. (ناظم الاطباء).

برو

لغت‌نامه دهخدا

برو. [ ب َ /ب ُ ] (اِ) ابرو، که به عربی حاجب است . (از برهان ). ابرو. (اوبهی ) (صحاح الفرس ). مخفف ابرو : بر من ای سنگدل دروت مکن ناز بر من تو با بروت مکن . بارانی .ببینی بروهای پی

برو

لغت‌نامه دهخدا

برو. [ ب َرْوْ ] (ع مص ) «برة» و حلقه کردن در بینی شتر. (از منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به برة شود. || آفریدن . (از منتهی الارب ) (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). برء. و رجوع به برء شود. || تراشیدن تیر و چوب و قلم و مانند آن . (از منتهی الارب ). بری . و

جست‌وجوی هم‌آوا

بوته‌بُری

slashing 1, brushing 1, scrub cutting, brush clearing, brush cutting, scrub clearance, shrub clearing

واژه‌های مصوب فرهنگستان

کوتاه‌سازی گیاهان رقیب و نیمه‌چوبی در جنگل‌کاری‌

برو و برو

فرهنگ گنجواژه

اوج و رونق.

بیا و برو، بیا برو

گویش تهرانی

مقام اجتماعی: بیا برو داشتن

بورو برو

گویش مازنی

۱رفت و آمد کردن ۲کیا و بیا – رفت و آمد توام با بلندی اقبال ...

یبرو

لغت‌نامه دهخدا

یبرو. [ ] (اِ) اسم سریانی بَغْل است که به فارسی استر گویند. (فهرست مخزن الادویه ).

جست‌وجوی مشابه

برو و برو

فرهنگ گنجواژه

اوج و رونق.

سفر برون ـ برون

external-external trip

واژه‌های مصوب فرهنگستان

سفری که هر دو سر آن، یعنی مبدأ و مقصد، خارج از محدودۀ مشخص باشد متـ . سفر دوسربرون

بیا و برو، بیا برو

گویش تهرانی

مقام اجتماعی: بیا برو داشتن

بروت

لغت‌نامه دهخدا

بروت . [ ب ُ ] (اِ) سبلت یعنی موی لب . (غیاث ). مجموع مویهای لب برین . شارب . (بحر الجواهر). دَرَز. سِبا. سِبالة. سبلتان . سبلة. سبیل . سَودَل . شارب : تیز در ریش و کفْل در گه شدخنده ها رفت بربروتانم . مسعودسعد.به

برون

لغت‌نامه دهخدا

برون . [ ب ِ / ب ُ ] (ص ، ق ، اِ) مخفف بیرون . (برهان ). ضددرون . (شرفنامه ٔ منیری ). خارج و ظاهر. (ناظم الاطباء). ظاهر، مقابل باطن . منظر، مقابل مخبر : سر و بن چون سر و بن پنگان اندرون چون برون باتنگان . <

جست‌وجوی متن

gogo

دیکشنری انگلیسی به فارسی

برو برو

get-go

دیکشنری انگلیسی به فارسی

برو برو

go after

دیکشنری انگلیسی به فارسی

برو بعد برو

بشوره

واژه‌نامه آزاد

برو ره ای آقا برو ای خانم برو

بوشو

واژه‌نامه آزاد

رفت، برو (گیلکی) برو.

جست‌وجوی هم‌آغاز

بروت

لغت‌نامه دهخدا

برون

لغت‌نامه دهخدا

برومند

لغت‌نامه دهخدا

برومند. [ ب َ ] (ص مرکب ) مخفف آبرومند. (فرهنگ فارسی معین ). صاحب آبرو. آبرودار. رجوع به آبرومند شود.

برون

لغت‌نامه دهخدا

برون . [ ب َرْ رو ] (هزوارش ، اِ) به لغت زند و پازند، گوسفندی و بزی که پیشاپیش گله راه رود. (از برهان ). نهاز. || بز کوهی . (برهان ).

برون

لغت‌نامه دهخدا

برون . [ ب ُ ] (اِ) مطلق حلقه عموماً، و حلقه ٔ بینی شتر خصوصاً. (از برهان ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دژبرو

لغت‌نامه دهخدا

دژبرو. [ دُ ب ُ / ب َ ] (ص مرکب ) (از : دژ + برو، مخفف ابرو) گره بر ابرو زننده .(برهان ). بدخوی . زشت خوی . روی ترش کننده و عبوس کننده . (ناظم الاطباء). || خشمگین . قهرآلود. (برهان ) بدخشم . (آنندراج ). خشم آلود. غضبناک :</sp

دستی برو

لغت‌نامه دهخدا

دستی برو. [ دَ ب ُ رَ / رُو ] (اِ مرکب ) بازیی است که اطفال کنند و دستی پشت دست نیز گویند. و آن چنانست که جمعی حلقه وار نشینند و یکی که بزرگ است اجزای دست را از دست و کف دست و سرشست و ساعد به ترتیبی که خواهد به دیگری شمارد و او نیز به زیر دست

ابرو

لغت‌نامه دهخدا

ابرو. [ اَ ] (اِ) مجموع موی روئیده بر ظاهر استخوان قوسی شکل بالای کاسه ٔ چشم به زیر پیشانی . حاجب . برو : کز موی سرت عزیزتر باشدهرچند فروتر است از او ابرو. ناصرخسرو.رقیبان غافل و ما را از آن چشم و جبین هر دم هز

پیوسته ابرو

لغت‌نامه دهخدا

پیوسته ابرو. [ پ َ / پ ِ وَ ت َ / ت ِ اَ ] (ص مرکب ) دارای ابروی متصل . اقران . مقرون . قرناء. مقرون الحاجبین . پیوسته برو. که دو ابروی بهم متصل دارد.

پیوسته برو

لغت‌نامه دهخدا

پیوسته برو. [ پ َ / پ ِ وَ ت َ / ت ِ ب ُ ] (ص مرکب ) پیوسته ابرو. مقرون الحاجبین .

درپیوند

بیشتر بدانید

برو

boru

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرهنگ گنجواژه

گویش تهرانی

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ گنجواژه

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

واژه‌نامه آزاد

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا