بستنیفرهنگ فارسی عمید۱. نوعی خوراک منجمد که از شیر، شکر، تخممرغ، و مواد دیگر تهیه میشود.۲. (صفت) [قدیمی] قابل بستن؛ درخور بستن.
بستنیلغتنامه دهخدابستنی . [ ب َ ت َ ] (ص لیاقت ، اِ مرکب ) هرچیز درخور بستن . پارچه ای که بدان دسته ٔ کاغذ و کتاب و دفتر و جز آن را بهم می بندند. (ناظم الاطباء). || لنگ حمام . فوطه ٔ حمام . (در اصطلاح حمامیان ). || کسی که بستن وی لازم باشد. درخور بستن . لایق بستن . ازدر بستن :
بستینیلغتنامه دهخدابستینی . [ ] (اِ) آذان الفار. (تذکره ٔ داود ضریرانطاکی ). و رجوع به آذان الفار شود.
بشتنیلغتنامه دهخدابشتنی . [ ب َ ] (اِخ ) هشام بن محمد بشتنی منسوب به بشتن . (منتهی الارب ). هشام بن محمدبن عثمان بشتنی از خاندان وزیر ابوالحسن جعفربن عثمان مصحفی . وی حکایتی از وزیر احمدبن سعدبن حزم روایت کرد که همان روایت را ابومحمدعلی بن احمدبن خرم ظاهری از او روایت کرده است . (از معجم البلد
بشتنیلغتنامه دهخدابشتنی . [ ب َ ت َ ] (ص نسبی ) منسوبست به بشتن . (منتهی الارب ). || منسوبست به بشتنه . (سمعانی ) (اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به بشتن و بشتنه شود.
چرخ بستنیلغتنامه دهخداچرخ بستنی . [ چ َ خ ِ ب َ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به چرخ بستنی سازی شود.
چرخ بستنیلغتنامه دهخداچرخ بستنی . [ چ َ خ ِ ب َ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به چرخ بستنی سازی شود.
بستنی خوریلغتنامه دهخدابستنی خوری . [ ب َ ت َ خ ُ ] (اِ مرکب ) (ظرف ..) ظرف بلورین و جز آن برای خوردن بستنی .
بستنی خوریلغتنامه دهخدابستنی خوری . [ ب َ ت َ خ ُ ] (اِ مرکب ) (ظرف ..) ظرف بلورین و جز آن برای خوردن بستنی .
چرخ بستنیلغتنامه دهخداچرخ بستنی . [ چ َ خ ِ ب َ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به چرخ بستنی سازی شود.
آبستنیلغتنامه دهخداآبستنی . [ ب ِ ت َ ] (حامص ) حَبَل . (دهار). حمل . باروری . بار : ترا پنج ماهست از آبستنی از این نامور بچه ٔ رستنی . فردوسی .زآبستنی تهی نشوی هرگزهرچند روزروز همی زایی . ناصرخسرو.-
آبستنیفرهنگ فارسی عمید۱. آبستن بودن.۲. (اسم) حالت زن یا حیوان ماده از هنگام گرفتن نطفه تا موقع زاییدن؛ بارداری.
باد آبستنیلغتنامه دهخداباد آبستنی . [ دِ ب ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) بادی که درخت را باردار کند. (آنندراج ).