بسنج

besanj

معنی

۱. خشکی پوست صورت.
۲. لکه‌ای که در چهرۀ انسان پیدا می‌شود؛ کک‌مک؛ کلف.

جست‌وجوی دقیق

بسنج

فرهنگ فارسی عمید

۱. خشکی پوست صورت.۲. لکه‌ای که در چهرۀ انسان پیدا می‌شود؛ کک‌مک؛ کلف.

بسنج

بسنج . [ ب ِ س َ ] (اِ) خشکی و داغی باشد که بر روی و اندام مردم افتد و آن را به عربی کَلَف خوانند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (آنندراج ) (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 78). || (فعل ) امر بر سنجیدن . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ).

بسنج

فرهنگ فارسی معین

(بِ سَ) ( اِ.) کک و مک ، خشکی و لکه ای که روی صورت انسان پیدا شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

بشنج

فرهنگ فارسی عمید

۱. آبرو.۲. طراوت؛ تابش رخسار.

بشنج

فرهنگ فارسی عمید

لکه‌ای که در پوست چهرۀ انسان پیدا شود؛ کک‌مک؛ کلف.

بشنیز

فرهنگ فارسی عمید

= برنجاسف

بشنج

لغت‌نامه دهخدا

بشنج . [ ب َ ش َ ] (اِ) تابش و طراوت رخسار و آبرو. (برهان ) (ناظم الاطباء) (از جهانگیری ) (انجمن آرا). طراوت رخسار و آب روی . (از آنندراج ). تابش روی باشد. (سروری ). طراوت رخسار و آب رو. (رشیدی ) (مؤید الفضلاء) (فرهنگ نظام ). تاب روی . (شرفنامه ٔ منیری ). آب و رنگ رخسار.تر و

بشنج

لغت‌نامه دهخدا

بشنج . [ ب َ/ ب ِ ش َ ] (اِ) پشنج . پشنگ . بشنگ بمعنی پاشیدن از مصدر پشنجیدن از ریشه ٔ تیک «اسفا 1:1 ص 302». (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین )

جست‌وجوی مشابه

بسنجیدن

لغت‌نامه دهخدا

بسنجیدن . [ ب َ / ب ِ س َ دَ ] (مص ) پرده کشیدن . || پنهان کردن از نظر. || آماده کردن و حاضر کردن . (ناظم الاطباء). رجوع به سنجیدن شود.

بسنجسن

گویش مازنی

سنجیدن

بسنجندیین

گویش مازنی

سنجیدن – دو چیز را در مقام مقایسه قرار دادن

بسنجیین

گویش مازنی

سنجیدن

جست‌وجوی متن

اکلیمتر

فرهنگ سره

شی بسنج

بشنج

فرهنگ فارسی معین

(بِ شَ) ( اِ.) نک بِسَنج .

درون سنج

لغت‌نامه دهخدا

درون سنج . [ دَ س َ ] (ص مرکب )عاقل و زیرک . || غازی ؛ یعنی آنکه برای پیشرفت دین جنگ می کند. (ناظم الاطباء). || کنایه از صاحب مجاهده و اهل دل . (آنندراج ) : به میزان درون سنجان بسنج این نکته پس بنگرکه دردافشان کنی بهتر بود یا راحت افسانش .<

بی علم

لغت‌نامه دهخدا

بی علم . [ ع ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + علم ) بی دانش . جاهل . نادان : طاعت بی علم نه طاعت بودطاعت بی علم چو باد صباست . ناصرخسرو.شرف در علم و فضلست ای پسر عالم شو و فاضل بعلم آور نسب ، ماور چو بی علمان سوی بلعم .

حماد

لغت‌نامه دهخدا

حماد. [ ح َم ْ ما ] (اِخ ) ابن ابی حنیفه ٔ نعمان ثابت ، مکنی به ابی اسحاق . وی بر مذهب پدر میرفت و در خیر و صلاح پایه ٔ رفیع داشت . چون ابوحنیفه درگذشت و دایع بسیار از زر و سیم و جز آن نزد وی بود که خداوندان آن غائب بودند و از آنجمله اموال یتیمانی چند بودی ، حماد آن مالها نزد

جست‌وجوی هم‌آغاز

بسنجیدن

لغت‌نامه دهخدا

بسنجسن

گویش مازنی

سنجیدن

بسنجندیین

گویش مازنی

سنجیدن – دو چیز را در مقام مقایسه قرار دادن

بسنجیین

گویش مازنی

سنجیدن

جست‌وجوی هم‌قافیه

آبسنج

لغت‌نامه دهخدا

آبسنج . [ س َ ] (اِ مرکب ) آبزن .

درپیوند

بیشتر بدانید

بسنج

besanj

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

گویش مازنی

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

فرهنگ سره

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

گویش مازنی

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا