بسودهلغتنامه دهخدابسوده . [ ب َ / ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) بسفته .سفته . بمعنی دست زده و مالیده و لمس و لامسه باشد. (برهان ). دست زده شده . (شرفنامه ٔ منیری ) (مؤید الفضلاء). بدست زده باشد. (لغت فرس اسدی ). بدست زده و مالیده باش
بپسودهلغتنامه دهخدابپسوده . [ ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) لمس شده . || سفته شده . || اندودشده . طلاشده . (ناظم الاطباء). و رجوع به بسوده و پسوده شود.
بسودیلغتنامه دهخدابسودی . [ ب َ ] (اِ) برزگر. دهقان . حشم دار. این کلمه در فرهنگ ها و متون فارسی به نسودی تصحیف شده است . بسودی از ریشه ٔ فشو اوستایی است بمعنی پرورانیدن چهارپایانست و مصراع فردوسی باید چنین ثبت و خوانده شود: «بسودی سه دیگر گره را شناس ». (از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبی
بساویدهلغتنامه دهخدابساویده . [ ب َ دَ / دِ ] (ن مف )لمس شده . بسوده . دست مالیده . (فرهنگ فارسی معین ).
بپسودهلغتنامه دهخدابپسوده . [ ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) لمس شده . || سفته شده . || اندودشده . طلاشده . (ناظم الاطباء). و رجوع به بسوده و پسوده شود.
نابسودهلغتنامه دهخدانابسوده . [ ب ِ / ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناسفته . سوراخ نشده . نابسود : سخن گفت ناگفته چون گوهر است کجا نابسوده به بند اندر است . فردوسی .ور گ
ببسودهلغتنامه دهخداببسوده . [ ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) دست زده . لمس کرده . دست مالیده . مس نموده . || سوراخ کرده . (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ).