بشبیونلغتنامه دهخدابشبیون . [ ب َ ب َ / ب ِ ] (ص ) بشیون . فربه باشد که نقیض لاغر است . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج )... فربه وسمین . (ناظم الاطباء). فربه . (سروری ) (شعوری ج 1 ورق 186). فربه
بچسبانگویش اصفهانی تکیه ای: bečasben طاری: bečawsen طامه ای: bočasbenan طرقی: bečawne کشه ای: bečawne نطنزی: bačasbene
بچسبانگویش خلخالاَسکِستانی: dačəkân دِروی: da.čək.ân شالی: dačâkən کَجَلی: âškan کَرنَقی: âčekâmən کَرینی: dəčkâmən کُلوری: dačəkân گیلَوانی: dačəkâmən لِردی: âčəkân
بچسبانگویش کرمانشاهکلهری: bečeleken/ bečeleken گورانی: bečeleken/ bečeleken سنجابی: bečeleken/ bečeleken کولیایی: bečeleken/ bečeleken زنگنهای: bečeleken/ bečeleken جلالوندی: bečeleken زولهای: bečeleken کاکاوندی: bečeleken هوزمانوندی: bečeleken
ببُر و بچسبانcut and pasteواژههای مصوب فرهنگستانجدا کردن یک شیء یا مطلب از یک جا و قرار دادن آن در جای دیگر
پروارهلغتنامه دهخداپرواره . [ پ َرْ رَ / رِ ] (ص ) پرورش یافته شده .بشبیون . فربه . مسمن . (برهان ). || (اِ) فرواره . برواره . غرفه . (نصاب الصبیان ) (دهار). مشربه . علّیة. || حیوان بپروار بسته : چرخ مردم خوار اگر روزی دو مردم پرورد<
پرواریلغتنامه دهخداپرواری . [ پ َرْ ] (ص نسبی ) فربه . فربی . فربه کرده . پروری . بشبیون . مُسمَّن (گوسفند و مانند آن ). اَکُولَه . علوفه . علیفه : شهره مرغی بشهربند قفس قفس آبنوس لیل و نهارطیرانت چو دور فکرت من بر ازین نه مقرنس دوّارعهدنامه ٔ وفات زی
پروارلغتنامه دهخداپروار. [ پ َرْ ] (ص ) فربه . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). سَمین . بشبیون : تو کت این گاوهای پروارندلاغران را مکش که بیکارند. اوحدی .مرغ گوید به شبان تو گذارنده ٔ خلق ز تو کرده ست ز تن قسمت پروار مرا (کذا).<br