لغتنامه دهخدا
بطوء. [ ب ُ ] (ع اِمص ) درنگی و آهستگی ، و قولهم لم افعله بطأیا هذا. (منتهی الارب ). درنگی . (از تاج المصادر بیهقی ). بطء. درنگی و کندی و آهستگی . (ناظم الاطباء). درنگ و آهستگی نقیض سرعت . (غیاث ) (آنندراج ) (از فرهنگ نظام ). || گرانی .- بطوء جریان </spa