بغاثهلغتنامه دهخدابغاثه . [ ب ُ / ب َ / ب ِ ث َ ] (ع اِ) یکی بغاث . (منتهی الارب ). نر و ماده هر دو را گویند. (ناظم الاطباء).
بغاثلغتنامه دهخدابغاث . [ ب ُ / ب ِ / ب َ ] (ع اِ) مرغی است بطی ٔالطیران تیره رنگ . بغاثه ، یکی . ج ، بِغثان و منه المثل : ان البغاث بارضنا یستنسر؛ یعنی هر کس همسایه ٔ ما شد معزز گردید. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). آن مرغ ک