باتبلغتنامه دهخداباتب . [ ت َ ] (ص ) بنا بنقل شعوری ، لغتی است در بابت بمعنی لایق ، سزاوار، و آنرا باب هم گویند : یار چو گل در صفا عاشق بلبل نواخنده باد را سزا باتب من گریه است . عبدالباقی هروی .(شعوری ج <span cla