بلدانلغتنامه دهخدابلدان . [ ب َ ل َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ بلد درحال رفع. دو بلد. دو شهر. رجوع به بلد شود. || (اِخ ) بصره و کوفه . (اقرب الموارد).
بلدانلغتنامه دهخدابلدان . [ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ بَلد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). شهرها. (آنندراج ) (غیاث ). رجوع به بلد شود : پسر گفت ای پدر فواید سفر بسیار است از نزهت خاطر... و تفرج بلدان و مجاورت فلان . (گلستان ). رعیت بلدان از مکاید ایشان مرهوب . (گلستان ).
قلعه بلدانلغتنامه دهخداقلعه بلدان . [ ق َ ع َ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چرام بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان ، واقع در یکهزارگزی شمال چرام مرکز دهستان و 22هزارگزی شمال شوسه ٔ آرو به بهبهان . موقع جغرافیایی آن دشت و هوای آن گرم سیری مالاریایی است . سکنه ٔ آن <span
ام بلدانلغتنامه دهخداام بلدان . [ اُ م م ِ ب ُ ] (ع اِ مرکب ) رجوع به ام البلدان شود. || (اِخ ) لقب شهر بصره است . (از کتاب سکه ها و مدالها و مهرهای پادشاهان ایران تألیف رابینو ص 99).
بلادانلغتنامه دهخدابلادان . [ ] (اِخ ) به معنی «پسر را فرستاد» نام پدر مردوخ ، شهریار بابل بوده است . (از قاموس کتاب مقدس ).
قلعه بلدانلغتنامه دهخداقلعه بلدان . [ ق َ ع َ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چرام بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان ، واقع در یکهزارگزی شمال چرام مرکز دهستان و 22هزارگزی شمال شوسه ٔ آرو به بهبهان . موقع جغرافیایی آن دشت و هوای آن گرم سیری مالاریایی است . سکنه ٔ آن <span
ام بلدانلغتنامه دهخداام بلدان . [ اُ م م ِ ب ُ ] (ع اِ مرکب ) رجوع به ام البلدان شود. || (اِخ ) لقب شهر بصره است . (از کتاب سکه ها و مدالها و مهرهای پادشاهان ایران تألیف رابینو ص 99).
دینارلغتنامه دهخدادینار. (اِخ ) (کوه ...) کوهی است در نزدیکی دوگنبدان و بازرنگ . (بلدان الخلافة الشرقیة صص 308 - 307).
بلدفرهنگ فارسی معین(بَ لَ) [ ع . ] ( اِ.) 1 - شهر. ج . بلاد، بلدان . 2 - زمین ، ناحیه . 3 - آن که راه را می شناسد و دیگران را راهنمایی می کند.
قلعه بلدانلغتنامه دهخداقلعه بلدان . [ ق َ ع َ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چرام بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان ، واقع در یکهزارگزی شمال چرام مرکز دهستان و 22هزارگزی شمال شوسه ٔ آرو به بهبهان . موقع جغرافیایی آن دشت و هوای آن گرم سیری مالاریایی است . سکنه ٔ آن <span
ام بلدانلغتنامه دهخداام بلدان . [ اُ م م ِ ب ُ ] (ع اِ مرکب ) رجوع به ام البلدان شود. || (اِخ ) لقب شهر بصره است . (از کتاب سکه ها و مدالها و مهرهای پادشاهان ایران تألیف رابینو ص 99).
