ترجمه مقاله

بندر

bandar

۱. جایی در کنار دریا که محل توقف، بار انداختن، یا بارگیری کشتی‌ها است؛ بندرگاه.
۲. هر شهری که در کنار دریا باشد.
⟨ بندر آزاد: بندری در یک کشور که ورود و خروج و باراندازی و بارگیری برای کشتی‌های سایر کشورها در آن‌جا آزاد است.

۱. دریاکنار، دریابار، شهرساحلی
۲. ساحل
۳. بارانداز، بندرگاه، لنگرگاه

بندر

لغت‌نامه دهخدا

بندر. [ ب َ دَ ] (اِ) محلی باشد که قافله و تجار در آن بسیار آیند و روند. (برهان ). کنار دریا که جای بستن کشتی باشد و معنی هر شهری که بر کناره ٔ دریای محیط واقع باشد. (از غیاث ). محلی باشد که قافله و تجار بسیار بر آن صادر ووارد شود و بیشتر آن بر لب دریاها و رودهای بزرگ باشد چن

بندروغ

لغت‌نامه دهخدا

بندروغ . [ ب َ ] (اِ) بندی باشد که با چوب و علف و خاک و گل در پیش آب بندند تا آب بلند شود و به زراعت رود. (برهان ) (آنندراج ) (جهانگیری ) (از ناظم الاطباء). مصحف بندورغ است . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به بندورغ شود. || سه پای بود که اندر میان آب نهند تا از گذرگاه بجایی

بندرعباس

لغت‌نامه دهخدا

بندرعباس . [ ب َ دَ رِ ع َب ْ با ] (اِخ ) بندری است که در کنار تنگه ٔ هرمز، خلیج فارس را به بحر عمان متصل میسازد و آن تا زمان اخراج پرتغالیها بدست شاه عباس کبیر بنام «گمبرون » خوانده میشد. از آن پس بنام عباسی و بندرعباس معروف شد. و با ترقی بندربوشهر بتدریج از اهمیت آن کاسته گ

بندرگاه

لغت‌نامه دهخدا

بندرگاه . [ ب َ دَ ] (اِ مرکب ) لنگرگاه کشتی در کنار دریا. (فرهنگ فارسی معین ). بندر. (ناظم الاطباء). پهنه ای از آب در کنار ساحل که دارای عمق کافی برای ورود کشتیها است و موقعیت آن (اعم از طبیعی یا مصنوعی ) نسبت به اوضاع ساحلی چنان است که کشتیها را ازباد امواج و جریانهای محلی

ترجمه مقاله