بوزه

buze

معنی

شرابی که از برنج، ارزن، یا جو تهیه می‌شود: ◻︎ ز دونان چون طمع داری کرم‌های جوانمردان / خرد داند که در عشرت شرابی ناید از بوزه (ابن‌یمین: مجمع‌الفرس: بوزه).

جست‌وجوی دقیق

بوزه

لغت‌نامه دهخدا

بوزه . [ زَ / زِ ] (اِ) شرابی باشد که از آرد برنج و ارزن و جو سازند و در ماوراءالنهر و هندوستان بسیار خورند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (آنندراج ). شراب برنج . (رشیدی ). اسم مرز است که بعربی فقاع نامند. (فهرست مخزن الادویه ) <span class=

بوزه

فرهنگ فارسی عمید

بوزه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

yeast

بوزه

فرهنگ فارسی معین

(زِ) ( اِ.) شرابی که از آرد برنج و ارزن و جو تهیه کنند.

جست‌وجوی هم‌آوا

بوجه

لغت‌نامه دهخدا

بوجه . [ ب ِ وَ ه ِ ] (حرف اضافه ٔ مرکب ) بروش . بمنوال . بطور. بطرز: بوجه اتم و اکمل . به این معنی لازم الاضافه است . (فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از عربی . بطریق و بروش و بمنوال و بطور و بطرز. (ناظم الاطباء).

بوجه

لغت‌نامه دهخدا

بوجه . [ ب ِ وَج ْه ْ ] (ق مرکب ) چنانکه باید. (از فرهنگ فارسی معین ).- بوجه بودن ؛ درست بودن . (فرهنگ فارسی معین ).

بوجهی

لغت‌نامه دهخدا

بوجهی . [ ب ِوَ ] (ق مرکب ) بطریقی . به جهتی . (فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از تازی . به هر جهت . و به هر طریق و به هر بابت . (ناظم الاطباء). رجوع به «وجه » و «بوجه » شود.

بوجه

فرهنگ فارسی معین

(بِ وَ) [ ع - فا. ] (ق .) شایسته ، آنچنان که باید.

بوجه

گویش مازنی

بکن – از ریشه درآور

جست‌وجوی مشابه

شب بوزه

لغت‌نامه دهخدا

شب بوزه . [ ش َ زَ / زِ ](اِ مرکب ) شب پره را گویند که مرغ عیسی باشد. (برهان قاطع). شب پره . خفاش . وطواط. (ناظم الاطباء). ظاهراً مصحف شب یوزه و شب یازه است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).

بوزه کباب

لغت‌نامه دهخدا

بوزه کباب . [زَ / زِ ک َ ] (اِ مرکب ) کباب بره . (ناظم الاطباء).

بوزه چی

لغت‌نامه دهخدا

بوزه چی . [ زَ / زِ ] (ص مرکب ) آنکه شراب و بوزه فروشد. (آنندراج ) : شهری خراب بوزه چی و چشم مست اوست پیر و جوان سبوی کش و می پرست اوست .سیفی .

بوزه خانه

لغت‌نامه دهخدا

بوزه خانه . [زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی که در آن بوزه سازند. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : گر از بوزه خانه رسد بوزه کم چو بوزه کف خویش ساید بهم .<p class="a

بوزه ساز

لغت‌نامه دهخدا

بوزه ساز. [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) آنکه بوزه سازد.

جست‌وجوی متن

بوزاگری

لغت‌نامه دهخدا

بوزاگری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) کسی که بوزه میسازد. شغل بوزه سازی و بوزه فروشی . (ناظم الاطباء). عمل و شغل بوزاگر، بوزه سازی و بوزه فروشی . (فرهنگ فارسی معین ).

سرگر

لغت‌نامه دهخدا

سرگر. [ س ُ گ َ ] (ص مرکب ) بوزه فروش و بوزه ساز، چه سر بمعنی شرابی که از آرد برنج سازند. (برهان ) (آنندراج ). بوزه گر. (جهانگیری ).

بوزا

لغت‌نامه دهخدا

بوزا. (اِ) بوزه . (ناظم الاطباء). مویز. آب بزا. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به بوزک و بوزه شود.

مزر

لغت‌نامه دهخدا

مزر. [ م َ ] (ع اِ) شراب بوزه . مَرز. (ناظم الاطباء). بوزه را گویند و آن چیزی است مست کننده که از گندم وگاورس و جو سازند و به عربی نبید گویند. (برهان ).

اخسمه

فرهنگ فارسی عمید

نوشابه‌ای که از جو، برنج، یا ارزن تهیه می‌شد؛ آبجو؛ بوزه.

جست‌وجوی هم‌آغاز

بوزه کباب

لغت‌نامه دهخدا

بوزه کباب . [زَ / زِ ک َ ] (اِ مرکب ) کباب بره . (ناظم الاطباء).

بوزه چی

لغت‌نامه دهخدا

بوزه خانه

لغت‌نامه دهخدا

بوزه ساز

لغت‌نامه دهخدا

بوزه ساز. [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) آنکه بوزه سازد.

جست‌وجوی هم‌قافیه

خربوزه

لغت‌نامه دهخدا

خربوزه . [ خ َ زَ / زِ ] (اِ) خربز. خربزه . تلفظ دیگریست در خربزه : از حکمت باری تعالی در مصر خربوزه به انواع است بطوری که چون شخص فقیری در آن دشت پرحرارت تشنه و بی طاقت شود، میتواند که با جزئی پول خریده نائره ٔ عطش خو

دالبوزه

لغت‌نامه دهخدا

دالبوزه . [ زَ / زِ ] (اِ) دالبزه . رجوع به دالبزه شود.

شب بوزه

لغت‌نامه دهخدا

شکربوزه

لغت‌نامه دهخدا

شکربوزه . [ش َ ک َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شکربوره . (ناظم الاطباء) (فرهنگ جهانگیری ) (یادداشت مؤلف ) (از بهار عجم ). شکربوره که سنبوسه ٔ قندی است . (از برهان ) : همچو سگ دربدر به دریوزه خواند مر زهر را شکربوزه .

کنبوزه

لغت‌نامه دهخدا

کنبوزه . [ ] (اِ) بهار عجم و آنندراج آرند: «در جهانگیری و رشیدی به بای موحده و واو مجهول و زای معجمه مکرو فریب ...» : طالب چو به معذرت بهم زد پوزه ناچار ز بخل او گرفتم روزه گل آمد و کنبوره ٔ چندی آوردشهرستانی است پر گل و کنبوزه .<p

درپیوند

بیشتر بدانید

بوزه

buze

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

گویش مازنی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا