لغتنامه دهخدا
طالب گیلانی . [ ل ِ ب ِ ] (اِخ ) از اهل گیلان است . شاعری است هموار و پخته . و گویا در آن ولایت بالاتر از وی شاعری نباشد، ابیات خوبی دارد، و دیوانی ترتیب داده است . این بیتها از او است :اجل ز محنت هستی دهد نجات مراکه من حیات نمیخواهم و حیات مرا.چو ره بسوی توام نیس