بکورلغتنامه دهخدابکور. [ ب َ ] (ع اِ) باران اول وسمی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، بُکُر. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ). || خرمابن زودرس . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خرمابن زودرس . ج ، بُکُر. (ناظم الاطباء) (ازآنندراج ) (از اقرب الموارد). || ثمره . (از اقرب ا
بکورلغتنامه دهخدابکور. [ ب ُ ] (ع مص ) پگاه برخاستن و در بامداد رفتن . (غیاث ). پگاه برخاستن و بامداد کردن و بامداد رفتن ، و الفعل من نصر یقال : بکر علیه و الیه و فیه ؛ یعنی آمد او را بامداد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پگاه برخاستن و بامداد کردن و بامداد رفتن . (آنندراج ). بامداد کردن . (
بکورفرهنگ فارسی معین(بُ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) پگاه خاستن . 2 - بامداد رفتن . 3 - بامداد کردن . 4 - (ا ِمص .) پگاه خیزی ، سحرخیزی .
بیقورلغتنامه دهخدابیقور. (معرب ، اِ) چارپای خرد. مشتق از کلمه ٔ پیکوس لاتینی . (النقود العربیة ص 160).
بیقورلغتنامه دهخدابیقور. [ ب َ / ب ِ ] (اِ) لولو. یک سرودو گوش . بخ . کخ . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کخ شود.
بقورلغتنامه دهخدابقور. [ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ بَقَر گاو، خواه نر خواه ماده . (آنندراج ). گاوان . (مؤید الفضلاء) : از صهیل خیول و رغاء جمال و شهیق و زئیر سباع وکلاب و خوار بقور و تغاد اغنام . (جهانگشای جوینی ).این اسد غالب شدی هم بر بقورگر نبودی نوبت آن گاو زور.<br
بکوریةلغتنامه دهخدابکوریة. [ ب ُ ری ی َ ] (از ع ، اِ) اکبریت اولاد. بکوریت . (از ناظم الاطباء). ارشدیت فرزندان .
بکرلغتنامه دهخدابکر. [ ب ُ ] (ع اِ)ج ِ بَکور و باکور و باکورة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به مفردهای کلمه شود.
پگه خیزیلغتنامه دهخداپگه خیزی . [ پ َ / پ ِ گ َ ] (حامص مرکب ) مخفف پگاه خیزی . سحرخیزی . بُکور : چون غراب اندر پگه خیزی علم بیرون زنیم سوی طاوسان بستانی هزار آوا و من . اثیر اخسیکتی .بخت بیدارت خراسان
بامداد کردنلغتنامه دهخدابامداد کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) صبح زود برخاستن . شبگیرکردن . بُکور. (تاج المصادر بیهقی ). ابتکار. (تاج المصادربیهقی ). فکع. (منتهی الارب ). ابکار. (تاج المصادر بیهقی ). تصبیح . (دهار). غُدوّ. (تاج المصادر بیهقی ). تبکیر. (تاج المصادر بیهقی ). اغتداء. (منتهی الارب ).-
باکرلغتنامه دهخداباکر. [ ک ِ ] (ع ص ، اِ) بامداد. (ناظم الاطباء). علی الصباح . (آنندراج ). ابتدای صبح . پگاه : خرج الی المسجدباکراً و الی الصلاة فی اول وقتها؛ پگاه بسوی مسجد رفت و نماز اول وقت گزارد. (از تاج العروس ). بُکرَة. اتاه باکراً؛ یعنی بامداد. (از اقرب الموارد). || صاحب بَکور یعنی صاح
بکوریةلغتنامه دهخدابکوریة. [ ب ُ ری ی َ ] (از ع ، اِ) اکبریت اولاد. بکوریت . (از ناظم الاطباء). ارشدیت فرزندان .
شبکورلغتنامه دهخداشبکور. [ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سوسن ایذه شهرستان اهواز. دارای 330 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
آبکورلغتنامه دهخداآبکور. (ص مرکب ) نمک ناشناس . نانکور : نان کور و آب کورم خوانده ای . مولوی .ناقه ٔ صالح به صورت بُد شترپی بریدندش ز جهل آن قوم ِ مُرازبرای آب جو خصمش شدندآب کور و نان ثبور ایشان بدند.
