بگونیا

be(a)guniyā

معنی

گلی به رنگ‌های سرخ، قهوه‌ای، سفید، و ارغوانی با بوتۀ کوتاه و ساقه‌های باریک توخالی که بومی مناطق گرمسیر است.
⟨ بگونیای برگی: (زیست‌شناسی) نوعی بگونیای زینتی بدون گل.

جست‌وجوی دقیق

بگونیا

فرهنگ فارسی عمید

گلی به رنگ‌های سرخ، قهوه‌ای، سفید، و ارغوانی با بوتۀ کوتاه و ساقه‌های باریک توخالی که بومی مناطق گرمسیر است.&lang; بگونیای برگی: (زیست‌شناسی) نوعی بگونیای زینتی بدون گل.

بگونیا

بگونیا. [ ب ِ گ ُ ] (لاتینی ، اِ) گیاهی از تیره ٔ بگونیاها با گلهای سرخ و سفید یا صورتی اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود چهارصد گونه از آن شناخته شده است . (از فرهنگ فارسی معین ). انواع آن : پیازی . عادی . دائمی . برگی . رکس . معین التجاری . کرکی . شکوفه ای .

بگونیا

فرهنگ فارسی معین

(بِ) [ فر. ] ( اِ.) گیاهی است زینتی دارای گل های زیبای سرخ یا سفید یا صورتی این گیاه اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود 400 گونه از آن شناخته شده است .

جست‌وجوی هم‌آوا

فضای باناخ بازتابی

reflexive Banach space, regular Banach space

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فضای باناخی که با دوگان دوم خود برابر است

بوینا

گویش مازنی

از الفاظ اشاره به معنی:این را نگاه کن

دیر بونا

لغت‌نامه دهخدا

دیر بونا. [ دَ رِ ب َ وَن ْ نا ] (اِخ ) در کنار غوطه ٔ دمشق واقع است و از قدیمترین بناهای نصرانیهاست و گویند که آن در زمان حضرت مسیح و یا کمی بعداز او بنا شده است . دیر کوچکی است و راهبان کمی دارد ولیدبن یزید درباره ٔ آن شعری گفته و روزی را در لهو و عیاشی در آن بسر برده است .