بیتوتهفرهنگ فارسی معین(بَ تَ یا بِ تِ) [ ع . بیتوتة ] 1 - (مص ل .) شب ماندن در جایی . 2 - شب زنده - داری . 3 - (اِمص .) شب ماندگی .
بیتوتهفرهنگ مترادف و متضاد۱. تهجد، شببیداری، شبزندهداری، مبیت، مساهرت ۲. اتراق، اقامتموقت، توقف شبانه
بیتوتةلغتنامه دهخدابیتوتة. [ ب َ تو ت َ ] (ع مص ) شب گذاشتن و شب کار کردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). شب گذاشتن . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ). || به شب کردن چنین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کما یقال : ظل یفعل کذا؛ یعنی بروز کرد چنین . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || در شب آمد
ابن بطوطهلغتنامه دهخداابن بطوطه . [ اِ ن ُ ب َطو طَ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن عبداﷲبن محمدبن ابراهیم طنجی (703-779 هَ .ق .). رحّاله و عالم جغرافیائی مشهور. مولد او شهر طنجه ، از سال 725 بسفرهای خوی