بیرملغتنامه دهخدابیرم . [ ب َ / ب ِ رَ ] (اِ) نوعی از پارچه ٔ ریسمانی باشد شبیه به مثقالی عراق . لیکن از او باریکتر و نازکتر است . (برهان ). نوعی از پارچه ٔ ریسمانی باشد که شبیه بود بمثقال [بمثقالی ] و از او باریکتر و لطیف تر شود. (از رشیدی ) (از جهانگیری ) (
بیرملغتنامه دهخدابیرم . [ ب َ / ب ِ رَ ] (ع اِ) برما. برمای درودگران مخصوصاً. معرب از برمای فارسی . (منتهی الارب ). مأخوذ از برمای فارسی و بمعنی برما و خصوصاً برمای درودگران . (ناظم الاطباء). فارسی معرب و بعضی آنرا به برمای نجار اختصاص داده اند و بیرم در فار
بیرملغتنامه دهخدابیرم . [ ب َ رَ ] (اِخ ) بیرام . نام مؤسس فرقه ٔ دراویش بیرمیة است . وی در سال 833 هَ . ق . / 1429 یا 1430 م . درگذشت و قبر او مجاور کتیبه
بیرملغتنامه دهخدابیرم . [ ب َ رَ ] (اِخ ) نام او مصطفی بک فرزند بیرم تونسی خامس . قاضی دادگاه مختلط در قاهره . او راست تاریخ الازهر. (از معجم المطبوعات ).
بیرملغتنامه دهخدابیرم . [ ب َ رَ ] (ترکی ، اِ) بیرام . بایرام . عید و جشن . (غیاث اللغات ). نام دو عید از بزرگترین اعیاد مسلمانان ، عید فطر و عید اضحی و اول را کوچک بیرامی (عید کوچک ) یا شکر بیرامی (عید حلوا) و دوم را بیوک بیرام (عید بزرگ ) یا بریان بیرامی میخوانند. (از دایرة المعارف اسلامی )
برمفرهنگ فارسی عمید۱. برغ.۲. چشمه: ◻︎ چون تن خود به برم پاک بشست / از مسامش تمام، لؤلؤ رُست (شهیدبلخی: شاعران بیدیوان: ۲۸).۳. تالاب.۴. گودالی که در آن آب جمع شده.
برمفرهنگ فارسی عمیدچوببندی که شاخههای تاک یا بیارۀ کدو، ومانندِ آن را روی آن میاندازند؛ چوببست؛ داربست.
بیرمسیلغتنامه دهخدابیرمسی . [ م َ ] (ص نسبی ) منسوب است به بیرمس که قریه ای از قرای بخاراست . (از انساب سمعانی ). و ابومحمد حمدبن عمر بخاری بیرمسی بدانجا منسوب است . (از معجم البلدان ).
بیرمانیلغتنامه دهخدابیرمانی . (اِخ ) برمه . نام جمهوری واقع در جنوب شرقی آسیا در شبه جزیره ٔ هندوچین . پایتختش رانگون است . و رجوع به برمه شود.
بیرمسلغتنامه دهخدابیرمس . [ م َ ] (اِخ ) قریه ای ازقرای بخارا. (از مراصد الاطلاع ) (از معجم البلدان ).
بیرمیلغتنامه دهخدابیرمی . [ ب َ رَ ] (ص نسبی ) منسوب است به بیرم که آن را سلطانی نیز نامند وآن نام پارچه ٔ ابریشمی چون مثقالی است . رجوع به دیوان البسه ٔ نظام قاری ص 175 و نیز رجوع به بیرم شود.
محمدلغتنامه دهخدامحمد. [ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) بیرم ... رجوع به بیرم خامس و الاعلام زرکلی ج 3 ص 874 شود.
برمالغتنامه دهخدابرما. [ ب َ ] (اِ) برماه . برمای . برماهه . بیرم . گردبر. مته . مته کمان . مثقب ، و بَیرم معرب آنست . (یادداشت دهخدا): بَیرم ؛ برما یا برمای درودگران خصوصاً، معرب از برماه فارسی . (منتهی الارب ).
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن حسن بن صدقه ٔ مصری یمانی حنفی ، مشهور به امام بیرم پاشا. رجوع به علی بیرم شود.
علی مصریلغتنامه دهخداعلی مصری . [ ع َ ی ِ م ِ ] (اِخ ) ابن حسن بن صدقه ٔ مصری یمانی حنفی . مشهور به امام بیرم پاشا. رجوع به علی بیرم شود.
علی یمانیلغتنامه دهخداعلی یمانی . [ ع َ ی ِ ی َ ] (اِخ ) ابن حسن بن صدقه ٔ مصری یمانی حنفی . مشهور به امام بیرم پاشا. رجوع به علی بیرم شود.
بیرمسیلغتنامه دهخدابیرمسی . [ م َ ] (ص نسبی ) منسوب است به بیرمس که قریه ای از قرای بخاراست . (از انساب سمعانی ). و ابومحمد حمدبن عمر بخاری بیرمسی بدانجا منسوب است . (از معجم البلدان ).
بیرم تونسیلغتنامه دهخدابیرم تونسی . [ ب َ رَ م ِ ن ِ / ن ُ ] (اِخ ) (... اول ) (1130 - 1314 هَ . ق .) محمدبن حسام ، از تبار بیرم فرمانده عثمانی است که در سال 981 ه
بیرم ثالثلغتنامه دهخدابیرم ثالث . [ ب َ رَ م ِ ل ِ ] (اِخ ) محمد بیرم ثالث از خاندان بیرم تونس متولد 1201هَ .ق . وی در سال 1229 هَ . ق . به سمت مفتی و شیخ الاسلامی و در سال 1247 هَ . ق . به نقیب ا
بیرم ثانیلغتنامه دهخدابیرم ثانی . [ ب َ رَ م ِ ] (اِخ ) محمد بیرم ثانی از خاندان بیرم تونس متولد در 16 ذی القعده 1166 هَ . ق . وی در سال 1193 بسمت قضا و در سال 1206</spa
ده نوبیرملغتنامه دهخداده نوبیرم . [ دِه ْ ن َ ب َ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیرم بخش گاوبندی شهرستان لار. واقع در 86هزارگزی شمال خاوری گاوبندی کنار راه فرعی لار به اشکنان . سکنه ٔ آن 360 تن . آب آن از چاه و باران تأمین می شود
الغبیرملغتنامه دهخداالغبیرم . [ اُ ل ُ ب َ رَ ] (ترکی ، اِ مرکب ) عید فطر. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 147 ب ). ترکیبی است از الغ بمعنی بزرگ و بیرم بمعنی عید. در تداول مردم آذربایجان بجای بیرم ، بایرام تلفظ کنند.
علی بیرملغتنامه دهخداعلی بیرم . [ ع َ ی ِ ب َ رَ ] (اِخ ) ابن حسن بن صدقه ٔ مصری الاصل یمانی حنفی ، مشهور به امام بیرم پاشا. محدث بود. او راست : ادراک الحقیقه فی تخریج أحادیث الطریقة المحمدیة، که در سال 1050 هَ . ق .از تألیف آن فراغت یافت . (از معجم المؤلفین ب