بینندگانلغتنامه دهخدابینندگان . [ ن َن ْ دَ / دِ ] (اِ) ج ِ بیننده . بینایان . نگاه کنندگان .و ناظران . || چشم ها. دیدگان : به بینندگان آفریننده رانبینی ، مرنجان دو بیننده را. فردوسی .همه رهروان پیش بی
کنسرتفرهنگ فارسی عمید۱. اجرای یک یا چند اثر موسیقی در حضور گروهی از بینندگان و شنوندگان.۲. محلی که چنین برنامهای در آن اجرا میشود.
نظارهفرهنگ فارسی عمید۱. جمعی از مردم که به طرف چیزی نگاه کنند؛ گروه بینندگان؛ تماشاکنندگان؛ تماشاچیان.۲. (اسم مصدر) = نِظاره