بکرانلغتنامه دهخدابکران . [ ب َ ک َ ] (ع اِ) چرخ چاه و آن چوبی گرد باشد که بر آن جویچه مانندی کنده و رسن بر وی گذاشته آب کشند. (آنندراج ). و رجوع به بَکرة شود.
بازۀ بیکرانunbounded intervalواژههای مصوب فرهنگستانبازهای از اعداد حقیقی که یک مجموعۀ کراندار نباشد
بازۀ بیکرانunbounded intervalواژههای مصوب فرهنگستانبازهای از اعداد حقیقی که یک مجموعۀ کراندار نباشد