متبنکلغتنامه دهخدامتبنک . [ م ُ ت َ ب َن ْ ن ِ ] (ع ص ) مقیم و جایگیر. (آنندراج ). ثابت و برقرار و استوار. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبنک شود.
تتنکلغتنامه دهخداتتنک . [ ت َ ن َ ] (اِ) بمعنی تبنک مرقوم یعنی قالب ریخته . (لسان العجم شعوری ج 1ورق 281 ب ). بوته و دریچه ٔ زرگری . (ناظم الاطباء).