تربانتین

ter[e]bāntin

معنی

مادۀ رزینی به رنگ زرد که از زیر پوست بعضی از درختان، مانند سرو و کاج تراوش می‌کند و از آن روغن تربانتین به دست می‌آید که در طب و نقاشی کاربرد دارد؛ جوهر سقز.

جست‌وجوی دقیق

تربانتین

لغت‌نامه دهخدا

تربانتین . [ ت ِ رِ ] (فرانسوی ، اِ) در زبان فرانسه عصیر سقزی طیاری را گویند که بخودی خود و یا به اعانت شکافهای مصنوعی از اشجار مختلف الطایفه اخذ می کنند و در طب استعمال می نمایند و بفارسی آنرا زنگباری می نامند. (ناظم الاطباء). صمغالبطم . تربنتین . سقز نیمه مایعی که از ساقه ٔ

تربانتین

فرهنگ فارسی عمید

تربانتین

دیکشنری فارسی به عربی

تربنتين

تربانتین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

turpentine

تربانتین

فرهنگ فارسی معین

(تِ رِ) (اِ.) صمغ حاصل از اقسام درختان کاج که از آن اسانس تربانتین و کولوفان استخراج می کنند که در طب به کار روند؛ سقز، جوهر سقز، راطینا، راتینه ، راتینج نیز گویند.